Jedyna prawdziwa rzecz

Choroba matki wywraca do góry nogami życie młodej ambitnej dziennikarki. Ellen Gulden po ukończeniu Harvardu zaczyna wymarzoną karierę w nowojorskiej gazecie. Dla młodej dziennikarki wielkim autorytetem jest ojciec - wykładowca literatury i pisarz George Gulden. W rodzinnym domu to on wydaje się najważniejszy, choć o ciepłą i przyjazną atmosferę dba jego żona Kate. Ellen krytycznie patrzy na matkę, uważając ją za trochę zdziwaczałą kurę domową. Wszystko zmienia się, gdy u Kate zostaje zdiagnozowany nowotwór. George, zajęty karierą uniwersytecką, zmusza córkę do porzucenia nowojorskiego życia i zaopiekowania się matką. Ellen niechętnie podejmuje się tego zadania, jednak z czasem odkrywa zupełnie nieznane oblicza obojga rodziców. Dramat w reżyserii Carla Franklina z 1998 roku. Scenariusz na motywach powieści Anny Quindlen napisała Karen Corner. Wydana w 1994 książka jest na poły autobiograficzną opowieścią o relacji między młodą kobietą a jej umierającą matką. Film Jedyna prawdziwa rzecz to wnikliwy portret rodziny, ukazujący zależności między jej poszczególnymi członkami oraz proces dojrzewania bohaterki. Sytuacja skrajna, jaką jest nieuleczalna choroba, dla Ellen staje się lekcją dorosłości, która weryfikuje wyobrażenia o życiu i związku jej rodziców. Lecz również o nich samych jako ludziach. Franklin opowiada tę historię w retrospektywach, czyniąc ramą zeznanie Ellen w prokuraturze po śmierci matki. Wspomnienia z dzieciństwa przeplatają się ze wspomnieniami czasu spędzonego z Kate i Georgem, a także swoistego dorastania młodej kobiety do bycia córeczką nie tylko tatusia. Twórcy świetnie rysują portrety psychologiczne bohaterów i umiejętnie budują nastrój, przechodząc od komediodramatu do poruszającego dramatu. Gwarancją sukcesu filmu była również obsada, w której pierwsze skrzypce grają Renée Zellweger, William Hurt i rewelacyjna Meryl Streep nominowana za swoją kreację do Oscara oraz Złotych Globów.