Jesienna sonata

Höstsonaten / Autumn Sonata, Niemcy/Szwecja/Francja 1978

Matka i córka spotykają się po wielu latach. Charlotte, pianistka, poświęciła życie sztuce. Eva nie może jej wybaczyć egoizmu. Spotkanie przeradza się w dramat ujawniający sprzeczne uczucia kobiet.

Reżyseria:Ingmar Bergman

Czas trwania:100 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Dramat psychologiczny

Jesienna sonata w telewizji

  • Ingrid Bergman

    jako Charlotte

  • Liv Ullmann

    jako Eva

  • Lena Nyman

    jako Helena

  • Halvar Björk

    jako Viktor

  • Marianne Aminoff

    jako sekretarka

  • Arne Bang-Hansen

    jako wujek Otto

  • Ingmar Bergman

    Scenariusz

  • Ingmar Bergman

    Reżyseria

  • Sylvia Ingmarsdotter

    Montaż

  • Sven Nykvist

    Zdjęcia

  • Richard Brick

    Producent

  • Lew Grade

    Producent

Opis programu

Kameralny dramat Ingmara Bergmana o miłości, nienawiści, dominacji i braku szans na porozumienie został uhonorowany Złotym Globem oraz dwoma nominacjami do Oscara. Ostatni film wybitnej aktorki Ingrid Bergman. Charlotta i Eva nie widziały się przez lata. Gdy dochodzi do spotkania i matka i córka nie potrafią ukryć swoich emocji. Charlotta, doskonała pianistka, która swe życie poświęciła sztuce wyznaje córce, że zawsze się jej bała. Eva nie może wybaczyć matce egoizmu i tego, że nie potrafiła zająć się rodziną. Spotkanie przeradza się w dramatyczną psychodramę ujawniającą sprzeczne uczucia, jakimi targane są obie kobiety. Ingrid Bergman - urodzona w 1915 roku aktorka szwedzka, jedna z największych gwiazd Hollywoodu. Zagrała m.in. w filmach "Casablanca", "Komu bije dzwon", "Gasnący płomień", "Helena i mężczyźni", "Wizyta starszej pani", "Morderstwo w Orient-Ekspresie". Dwukrotna laureatka Oscara. Praca nad "Jesienną sonatą" była jej jedynym kontaktem zawodowym z Ingmarem Bergmanem a zarazem ostatnim filmem, w jakim zagrała. Zmarła na raka w 1982 roku. Ingmar Bergman - urodzony w 1918 roku szwedzki reżyser filmowy i teatralny. Jedna z najważniejszych postaci kina światowego. Laureat wielu najważniejszych, międzynarodowych nagród. Zadebiutował w 1945 roku filmem "Kryzys". Najważniejsze filmy: "Wieczór kuglarzy" (1953), "Siódma pieczęć" (1956), "Tam, gdzie rosną poziomki" (1958), "Twarz" (1959), "Źródło" (1960), "Jak w zwierciadle" (1961), "Persona" (1966), "Szepty i krzyki" (1972), "Sceny z życia małżeńskiego" (1974), "Twarzą w twarz" (1976), "Jajo węża" (1977), "Fanny i Aleksander" (1982).