Joan Miro

Opowieść o życiu i twórczości Joana Miro, hiszpańskiego malarza i rzeźbiarza, jednego z najwybitniejszych twórców sztuki współczesnej. Film zrealizowano w Barcelonie, na Majorce i w Mointroig, w miejscach, w których artysta mieszkał i pracował. Z okazji 100 rocznicy urodzin artysty w budynku Fundacji jego imienia zgromadzono obrazy z całego świata, sprowadzone z licznych muzeów i pochodzące z kolekcji prywatnych. Była to niepowtarzalna okazja obejrzenia w jednym miejscu bogatego dorobku Miro i prześledzenia ewolucji stylu malarza. Joan Miro urodził się w 1893 roku w Montroig pod Barceloną, w Katalonii. W wieku 14 lat wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknych w Barcelonie, następnie uczęszczał do Akademii Gali. W roku 1915 doszedł do wniosku, ze nauka w szkołach artystycznych więcej mu przynosi szkody niż korzyści i zdecydował się pracować samodzielnie. W 1918 roku miała miejsce pierwsza wystawa prac młodego malarza, w którego dzięłach widać było wpływ van Gogha i fowistów. W 1919 roku, podczas pobytu w Paryżu, zaprzyjaźnił się z Pablem Picassem. Brał udział w manifestacjach dadaistów, następnie poznał "Zbuntowaną młodzież" przygotowujacą surrealistyczną rewoltę. Przyjaźnił się z Andre Bretonem, Antoninem Artaudem, Paulem Eluardem i Louisem Aragonem. Podpisał pierwszy Manifest Surrealistyczny i pod jego patronatem wystawiał w galerii Pierre. Wspólnie z Maxem Ernstem zaprojektował dekoracje i kostiumy do "Romea i Julii", jednego z Baletów Rosyjskich Diagilewa. Jego malarstwo miało już w owym czasie wiele cech charakterystycznych, dzięki którym bez trudu można odróżnić twórczość tego urodzonego anarchisty od innych. W 1940 roku, zmuszony opuścić Francję, wrócił do Katalonii i niebawem zamieszkał na Majorce. Z dala od wojennej zawieruchy malował i tworzył ceramikę. Lata powojenne to okres podróży i licznych, prestiżowych zamówień, takich jak np. wykonanie ceramicznych panneaux dla gmachu UNESCO w Paryżu.