Józef Mehoffer - witraże życia

Gotyckie kościoły rosły latami, czasem przez wieki, dźwigane w niebo trudem wielu pokoleń budowniczych. Taki rodowód ma też wspaniała katedra pod wezwaniem św. Mikołaja w szwajcarskim miasteczku Fryburg, wznoszona od połowy czternastego stulecia. Dopiero pół tysiąca lat później zyskała obecne oblicze. Swój blask zawdzięcza bohaterowi filmu, który wzorem średniowiecznych artystów pracował nad dziełem z górą czterdzieści lat - ponad połowę życia! Józef Mehoffer, od lat młodzieńczych przyjaciel Stanisława Wyspiańskiego, studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, w Wiedniu i w Paryżu. Zajmował się malarską dekoracją kościoła NMP i polichromiami skarbca katedry na Wawelu, zdobił też witrażem kaplicę królowej Zofii tej świątyni. Uprawiał malarstwo sztalugowe i rysunek. Realizację dzieła życia rozpoczął w 1895 roku, gdy jako obiecujący dwudziestopięciolatek wygrał międzynarodowy konkurs na zaprojektowanie witraży w katedrze fryburskiej. Z pewnością nie przypuszczał, że prace przy realizacji trzynastu monumentalnych, liczących do szesnastu metrów wysokości witraży w oknach naw bocznych i prezbiterium zajmą mu czterdzieści jeden lat. Autorzy filmu przedstawiają kolejne etapy pracy Mehoffera na historycznym tle zmieniającej się Europy, od fin de siecle'u, przez początki nowego wieku, wielką wojnę, odrodzenie Polski niepodległej, aż po niespokojny, wieszczący nowy kataklizm rok 1936, w którym artysta zakończył tak dawno rozpoczęte zadanie. Prezentują wspaniałe, mieniące się wszystkimi kolorami witraże z Trójcą Świętą - skupionym obliczem Boga Ojca, wizerunkiem Chrystusa i gołębim wyobrażeniem Ducha Świętego, oraz z postaciami świętych, między innymi Jana, odtrącającego demona Jakuba i idącego na kaźń Andrzeja. Ukazują postacie zwycięskiej Matki Boskiej, apostołów, męczenników, biskupów i diakonów, błogosławionego Mikołaja, oraz trzech króli schylonych w pokłonie przed podobną do krakowskiej szopką.