Kamataki

Kanada 2005

Po nieudanej próbie samobójczej młody Ken-Antoine zostaje wysłany do wuja w Japonii. Tam odkrywa egzotykę kultury japońskiej, sztukę wypalania ceramiki, smak ryżowego wina i miłość.

Reżyseria:Claude Gagnon

Czas trwania:115 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Dramat obyczajowy

Kamataki w telewizji

  • Matthew Smiley

    jako Ken-Antoine

  • Tatsuya Fuji

    jako Takuma

  • Kazuko Yoshiyuki

    jako Kariya

  • Lisle Wilkerson

    jako Rita

  • Naho Watanabe

    jako Mio

  • Christopher Heyerdahl

    jako Scott

  • Claude Gagnon

    Scenariusz

  • Claude Gagnon

    Reżyseria

  • Claude Gagnon

    Montaż

  • Takako Miyahira

    Montaż

  • Hideho Urata

    Zdjęcia

  • Claude Gagnon

    Producent

Opis programu

Po nieudanej próbie samobójczej młody montrealczyk Ken-Antoine zostaje wysłany do wuja w Japonii. Tam odkrywa egzotykę japońskiej kultury, sztukę wypalania ceramiki, smak ryżowego wina i wolną miłość. Po stracie ojca 23-letni Ken-Antoine (Matthew Smiley) nie potrafi odnaleźć radości życia i próbuje popełnić samobójstwo, skacząc z mostu wprost do zimnej rzeki. Zostaje jednak uratowany, a matka postanawia wysłać go do wuja Takumy (Tatsuya Fuji), który mieszka na wsi w Japonii. Matka młodego mężczyzny głęboko wierzy, że ekscentryczny, pozytywny Takuma, który zajmuje się ceramiką artystyczną i żyje z dwoma kobietami, pomoże Kenowi otrząsnąć się z przygnębienia. Na miejscu chłopak odkryje fascynującą kulturę japońską, niezmienne od wieków metody wypalania ceramiki (kamataki), smak sake i - być może - sposób na szczęście. Claude Gagnon (Keiko, Kenny), od dawna zafascynowany kulturą Kraju Kwitnącej Wiśni, w którym spędził 10 lat życia, otrzymał za Kamataki liczne nagrody, w tym FIPRESCI i główną nagrodę na Festiwalu Filmowym w Montrealu oraz Srebrnego Niedźwiedzia na Międzynarodowym Festiwalu w Berlinie w kategorii najlepszy film dla widzów powyżej 14. roku życia. Zdjęcia powstały w Kioto w Japonii oraz w Montrealu w Kanadzie. Odtwórca roli wuja, Tatsuya Fuji, zagrał w dwóch głośnych francusko-japońskich produkcjach Nagisy Oshimy, nagrodzonym canneńską Złotą Palmą Imperium namiętności i Imperium zmysłów.