Kaprysy Łazarza
Polska 1973
Stary wieśniak Jacenty zbliża się do kresu swych dni. Bliscy i sąsiedzi są przygotowani na jego śmierć. Jednak zainteresowany zaczyna zachowywać się niezgodnie z oczekiwaniami.
Reżyseria:Janusz Zaorski
Czas trwania:45 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Komedia
Kaprysy Łazarza w telewizji
Galeria
Henryk Borowski
jako Jacenty
Wanda Łuczycka
jako żona Jacentego
Józef Nalberczak
jako syn Jacentego
Franciszek Pieczka
jako sołtys Franek
Ewa Ziętek
jako synowa Jacentego
Władysław Hańcza
jako ksiądz
Jacek Mierosławski
Zdjęcia
Janusz Zaorski
Reżyseria
Irena Choryńska
Montaż
Zygmunt Konieczny
Muzyka
Stanislaw Grochowiak
Scenariusz
Janusz Weychert
Scenariusz
Opis programu
Tworzywem literackim, na którym Janusz Zaorski oparł scenariusz filmu, było słuchowisko radiowe Stanisława Grochowiaka z 1965 r. , choć w czołówce nie ma wzmianki na ten temat. "Kaprysy Łazarza" to opowieść o starym wieśniaku, Jacentym, który zbliża się do kresu swoich dni. Bliscy i sąsiedzi są już do jego śmierci przygotowani. Żona - prawie wdowa, dwaj synowie - pogodzeni ze stratą ojca, trumna gotowa, ksiądz czeka. Okazuje się jednak, że główny zainteresowany zaczyna zachowywać się niezgodnie z oczekiwaniami. Nie chce spokojnie umrzeć, choć wszyscy tego od niego oczekują, każdy bowiem ma w tym jakiś interes: stolarz, sołtys, sklepikarz, muzykanci zamówieni na stypę, nawet ksiądz proboszcz. Tymczasem Jacenty uparcie targuje się o warunki, na jakich ma się pożegnać z tym światem. Odmawia umierania, dopóki wszyscy obecni nie przyrzekną mu pochówku w jego odległych rodzinnych stronach. Film jest pełen soczystego, plebejskiego, ale ciepłego humoru. Postaci wyraziste, tym wspanialej nakreślone, że w filmie wystąpiła ówczesna czołówka polskich artystów.