Karkonosze - góry olbrzymie. Karkonoski Park Narodowy

Karkonosze to góry wyjątkowe, kryjące w sobie wiele tajemnic i odkrywane wciąż na nowo. Łączą w sobie niepowtarzalne walory przyrodnicze, krajobrazowe i kulturowe. Spowite mgłą i chmurami rzadko ukazują się w pełnej krasie, oświetlone promieniami słońca. Przy sprzyjających warunkach pogodowych odsłonięte szczyty dotykają nieba, a w krajobrazie wyraźnie dominuje Śnieżka. Stanowią jeden z dobrze wyróżniających się i najcenniejszych przyrodniczo obszarów w środkowej Europie. Ten niewielki obszar, dziś leżący w obrębie Karkonoskiego Parku Narodowego, można porównać do wyspy, gdzie przyroda zachowała się w niezdeformowanejpostaci. Bogactwo florystyczne Karkonoszy obfitujących w lecznicze zioła sprzyjało rozwojowi w XVII wieku medycyny ludowej, której głównym ośrodkiem był Karpacz. Ludzi parających się ziołolecznictwem zwano laborantami lub destylatorami, z czasem stworzyli oni własny cech ze specyficzną pragmatyką zawodową. W okresie największej prosperity, ok. 1750 roku, cech liczył 30 laborantów, którzy jako mistrzowie zatrudniali czeladników i terminatorów. Wyrabiali oni ok. 200 specyfików, stosując do ich produkcji 98 rodzajów korzeni, 7 gatunków drewna, 55 rodzajów jagód i owoców oraz 43 gatunki nasion. Fachową kontrolę nad działalnością laborantów sprawował fizyk miejski, odpowiednik dzisiejszego lekarza wojewódzkiego. Produkty laborantów pojawiały się nie tylko na rynkach i jarmarkach Śląska, lecz docierały także do Pragi, Wiednia, Krakowa, Moskwy czy Londynu.