Kiedy Paryż wrze

Audrey Hepburn i William Holden pomiędzy prawdą a fikcją. Czy scenarzyście w kryzysie twórczym pomoże rezolutna sekretarka? Mieszkający w Paryżu Richard Benson dostaje z Hollywood zamówienie na scenariusz. Mimo pięknego widoku za oknem wena nie spływa na scenarzystę. Dwa dni przed upływem terminu pisarz postanawia zatrudnić stenotypistkę. Gdy o poranku w drzwiach jego apartamentu staje śliczna Gabrielle Simpson z walizką i klatką z kanarkiem, Richard czuje, że kryzys twórczy mija. Wkrótce okazuje się, że rola Gabrielle będzie dużo bardziej doniosła niż zapisywanie słów na papierze... Sympatyczna komedia romantyczna oraz "film w filmie". Kiedy Paryż wrze jest remakiem francuskiej komedii Juliena Duviviera Imieniny Henrietty z 1952 roku. W amerykańskiej wersji z 1964 zmagania scenarzysty wspiera rezolutna stenotypistka. Para ma dwa dni na napisanie scenariusza filmu pt. Dziewczyna, która ukradła wieżę Eiffla, a budowanie atrakcyjnej fabuły pozwala obojgu wcielić się w wyimaginowanych filmowych bohaterów... Tak zarysowana akcja to okazja do doskonałej zabawy twórców Kiedy Paryż wrze nie tylko komediowym i romantycznym potencjałem filmu, lecz również jego autotematyzmem. Choć w rolach głównych wystąpiły niekwestionowane gwiazdy kina tego czas, czyli Audrey Hepburn i William Holden, to na ekranie pojawiają się też legendy takie jak Marlene Dietrich, Tony Curtis, Mel Ferrer czy, oczywiście śpiewający, Frank Sinatra. Pełna uroku i humoru podróż w czasie.