Klub imperatora

Kevin Kline jako nauczyciel historii zmagający się z problemami wychowawczymi. Profesor William Hundert jest nauczycielem historii w renomowanej prywatnej szkole dla chłopców. Znawca starożytnej historii Grecji i Rzymu swoją pasją potrafi zarazić uczniów, a ukoronowaniem ich wysiłków jest doroczny konkurs na Juliusza Cezara, w którym dogłębnie sprawdzana jest wiedza z tej dziedziny. Kiedy do klasy przybywa nowy uczeń, syn wpływowego polityka, Sedgwick Bell, przed panem Hundertem pojawia się nowe wyzwanie. Zbuntowany chłopak nie tylko wprowadza zamieszanie w szkole, ale również próbuje ośmieszać metody wychowawcze historyka. Nauczyciel nie poddaje się i z determinacją próbuje przygotować Sedgwicka do udziału w konkursie... Film Michaela Hoffmana (Sen nocy letniej, Gambit) od razu przywodzi na myśl Stowarzyszenie Umarłych Poetów - opowieść o nauczycielu w chłopięcej szkole z internatem, który otwiera na wiedzę młode umysły swoich uczniów. Jednak Klub Imperatora nie jest kolejną wersją tej historii. Fabuła koncentruje się na relacji między doświadczonym nauczycielem, traktującym swój zawód jako misję, a niesfornym nastolatkiem buntującym się przeciwko autorytetom. Narratorem jest pan Hundert, który po 25 latach przyjmuje zaproszenie Sedgwicka i jego kolegów, by ponownie przeprowadzić konkurs na Juliusza Cezara. Rama czasowa interesująco rozwija tę opowieść oraz pozwala uniknąć uproszczeń. Obraz Hoffmana opowiada nie tylko o szkole i relacji nauczyciel/uczeń, ale przede wszystkim o uczciwości, wartościach we współczesnym świecie oraz rozczarowaniu jego cynizmem. W rolę profesora Hunderta wcielił się jak zawsze znakomity Kevin Kline, a partnerują mu młodzi Emile Hirsch, Paul Dano i Jesse Eisenberg. W rolach dorosłych uczniów możemy natomiast zobaczyć m.in. Patricka Dempseya i Stevena Culpa. Kino skłaniające do refleksji.