Klucznik
Polska 1980
Akcja filmu rozgrywa się w małej wiosce tuż po wojnie. Jej mieszkańcy wiedzą już o reformie rolnej, ale ziemia pobliskiego dworu nie została jeszcze podzielona. W pałacu wciąż mieszka hrabia z córką.
Reżyseria:Wojciech Marczewski
Czas trwania:80 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Film obyczajowy
Klucznik w telewizji
Galeria
Wirgiliusz Gryń
jako Klucznik
Tadeusz Łomnicki
jako hrabia
Stanisława Celińska
jako hrabianka
Halina Gryglaszewska
jako hrabina
Jerzy Radziwiłowicz
jako Jasiek
Jerzy Kryszak
jako milicjant
Andrzej Popławski
Zdjęcia
Wojciech Marczewski
Reżyseria
Narcyza Gaworska
Montaż
Zygmunt Konieczny
Muzyka
Wojciech Marczewski
Scenariusz
Andrzej Kowalczyk
Scenografia
Opis programu
Scenariusz filmu (Grand Prix za reżyserię, nagrody za muzykę i za zdjęcia na IV FPTT w Olsztynie w 1980 r.) powstał na motywach sztuki Wiesława Myśliwskiego. Akcja "Klucznika" rozgrywa się w małej wiosce na przełomie lat 1944/45. Jej mieszkańcy wiedzą już o reformie rolnej, ale ziemia pobliskiego dworu nie została jeszcze podzielona, a w pałacu w dalszym ciągu mieszka schorowany hrabia z siostrą i córką. Majątek pałacowy został już niemal kompletnie rozgrabiony, w parku bawią się chłopskie dzieci, nie ma zwierząt. Jedynie pałac pozostał nietknięty, żaden z chłopów nie śmie bowiem doń wejść, póki "on" tam jest. Dawny klucznik Kazimierz nadal pełni swoją funkcję, chociaż właściwie nie ma już czego pilnować. "Posprawdzało się panie hrabio, pozamykało, stworzenie jeść dostało na całą noc..." - relacjonuje co wieczór hrabiemu, bojąc się, że prawda o stanie majątku mogłaby zabić chorego na serce pana. Ale hrabia doskonale zdaje sobie sprawę z tego, co się wokół niego dzieje, jednak - podobnie jak klucznik - udaje, że nic się nie zmieniło. Wie, że nie był dobrym panem i spodziewa się, że któregoś dnia chłopi wtargną do pałacu, by zamordować jego i jego rodzinę. A on chce umrzeć godnie i pięknie, odejść wraz z epoką, w której żył, z klasą, tradycją, kulturą, do której należał. Dlatego też któregoś wieczoru przyjmuje klucznikaw kontuszu i z karabelą u boku. Podziw, jaki widzi w oczach sługi, sprawia hrabiemu satysfakcję. Za obietnicę dochowania wierności ofiarowuje Kazimierzowi swój majątek, przypina karabelę, a do ręki daje dzwonek, którym dzwonił na służbę. Razem przemierzają pałacowe korytarze. W pewnym momencie hrabia pada rażony atakiem serca. Klucznik idzie dalej sam, zasiada w fotelu swego pana i nieśmiało, a potem coraz energiczniej potrząsa dzwoneczkiem. Dźwięk dzwonka potęguje muzyka i zmienia w brzmienie wielkich dzwonów. Ale lokaj się nie pojawia. Dramat, 80 min, Polska 1979Scenariusz i reżyseria: Wojciech MarczewskiZdjęcia: Jerzy ZielińskiMuzyka: Zygmunt KoniecznyAktorzy: Wirgiliusz Gryń, Tadeusz Łomnicki, Stanisława Celińska, HalinaGryglaszewska, Jerzy Radziwiłowicz, Jerzy Kryszak, Teresa Lipowska, Henryk Machalica, Włodzimierz Musiał, Juliusz Lubicz - Lisowski, KonradMorawski, Leonard Pietraszak, Ryszard Pietruski i inni