Kobiety pustyni

Kobiety z plemienia Tubu od urodzenia znają swoje miejsce. Podczas gdy ich mężowie zajmują się hodowlą wielbłądów, one muszą doglądać domu. Jedyną atrakcją w życiu jednych z ostatnich nomadów Sahary jest doroczna karawana, pozwalająca kobietom odpocząć na jakiś czas od mężczyzn. Dla żyjącego na Saharze ludu Tubu prawa pustyni są równie surowe, jak i proste. Każdy ma jasno określoną rolę do odegrania, a wola mężczyzny jest nienaruszalnym prawem. Raz do roku, kobiety Tubu formują karawanę i wyruszają w długą podróż na północ, by zbierać daktyle w oazie Bilma. Ciągnąca się przez setki kilometrów wyprawa dyktowana jest względami ekonomicznymi, ale także chęcią wyrwania się z domu. Domagali, Amina i Mariama to kobiety z plemienia Tubu. Karawana stwarza im możliwość przebywania razem, dzielenia się emocjami. Podglądająca je kamera obserwuje, jak w społeczności ostatnich koczowników ścierają się z sobą osobiste pragnienie wolności i plemienna solidarność.