Koma

Mężczyzna w strugach deszczu modli się żarliwie pod krzyżem na skraju lasu. Samotne dziecko puszcza łódki z kory w wypełnionej wodą wannie, snuje się po opustoszałym domu, szuka matki, bawi się drewnianym krzyżykiem, który łamie się, upadłszy na podłogę. Do domu wraca mężczyzna, ale nie rozmawia z dzieckiem. Chłopiec samotnie idzie nad wodę, wyrzuca połamane kawałki krzyża. Na brzegu znajduje łódkę, a w niej martwą młodą kobietę. Z krzykiembiegnie do domu. Pijany mężczyzna zwala się na podłogę nieprzytomny. Do chłopca we śnie przychodzi matka... Tytuł etiudy Macieja Sobieraja odsyła do angielskiego słowa oznaczającego śpiączkę. Po łacinie "coma" to włosy W astronomii zaś terminem tym określa się "atmosferę" o kulistym kształcie, która powstaje w miarę zbliżania się komety do Słońca. Autor zdaje się odwoływać do wszystkich trzech znaczeń intrygującego tytułu. Dorosły bohater filmu pogrążony jest w swoistej śpiączce, letargu, który jest prawdopodobnie następstwem gwałtownej śmierci żony. Żyje z kilkuletnim synem na odludziu, oderwany od codzienności popada w religijną obsesję. Nieustannie się modli, otacza religijnymi precjozami. Synek o anielsko złotych włosach zostawiony sam sobie bawi się w zaniedbanym domu, biega po plaży. Jego dziecięcy świat naznaczony jest śmiercią i obsesją ojca. Staś przerywa zabawę łódkami w wannie, gdy słyszy kroki matki. Jej postać widoczna jest jedynie w drugim planie, pogrążona w nieostrości. Gdy dziecko dociera do sypialni, nie znajduje w niej jednak nikogo. Z rąk wypada mu wyjęty z szuflady krzyż. Chłopiec wrzuca połamanykrucyfiks do wody. Gdy dostrzega ciało matki, przerażony wraca do domu, gdzie zastaje pijanego ojca. Kiedy mężczyzna się ocknie, zwraca się w kierunku chłopca. Staś nie szuka już jednak jego wsparcia. Wyciągnięta dłoń i uśmiech ojca stają się równie złowieszcze jak ciało matki na plaży. Ojciec pozostaje martwy za życia. (filmpolski)