Krzyk wolności

Akcja "Krzyku wolności" toczy się w RPA. "Krzyk wolności" to opowieść o przyjaźni białego, 40-letniego dziennikarza z młodym, czarnoskórym bojownikiem o zniesienie apartheidu. Akcja filmu rozpoczyna się w 1975 r. Donald Woods, redaktor naczelny południowoafrykańskiego dziennika w prowincjonalnym mieście East London, publikuje krytyczny artykuł na temat studenta medycyny Steve'a Biko, murzyńskiego obrońcy praw czarnej ludności, który założył właśnie szpital i szkołę dla swych współziomków. Woods, którego przodkowie mieszkali w RPA od pięciu pokoleń, uważa się za liberała i przeciwnika zalegalizowanego w 1948 r. systemu "oddzielnego rozwoju", jak inaczej określa się apartheid. Ale dopiero spotkanie z Biko uświadamia mu, jak bardzo się mylił traktując bohatera swego artykułu jako "czarnego rasistę". Tymczasem Biko jest pod kontrolą policji, nie ma prawa niczego publikować, spotykać się z więcej niż jedną osobą jednocześnie, opuszczać wyznaczonego mu miejsca pobytu. Dzięki niemu Woods poznaje jednak rzeczywiste warunki życia w murzyńskich gettach. Świadom grożących mu konsekwencji zaprzyjaźnia się ze Stevem, a odbiciem ich częstych spotkań jest coraz radykalniejszy ton artykułów w "Daily Dispatch". Gdy policja demoluje założony przez Biko ośrodek pomocy społecznej, Woods postanawia złożyć na ręce ministra spraw wewnętrznych protest w tej sprawie. Minister obiecuje pokrycie szkód, ale wkrótce tajne służby zaczynają prześladować Woodsa i jego rodzinę. Latem 1977 r. Biko usiłuje dostać się do Cape Town, gdzie ma przemawiać na zgromadzeniu studentów. W drodze zostaje zatrzymany. Wtrącony do więzienia, umiera 25 dni później. Oficjalny komunikat głosi, że zmarł wskutek strajku głodowego. Woodsowi i dwóm jego kolegom udaje się dostać potajemnie do kostnicy, gdzie umieszczono ciało zmarłego i zrobić tam kilka zdjęć. Ukazują one zmasakrowane zwłoki człowieka poddanego w czasie przesłuchań okrutnym torturom.