Labor znaczy praca

Polska 1999

Czas trwania:30 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film dokumentalny

Labor znaczy praca w telewizji

Opis programu

Film dokumentalny, 27 min, Polska 1998 Scenariusz i scenografia: Mariusz Wituski Reżyseria: Mariusz Malinowski Zdjęcia: Jacek Mierosławski Kostiumy: Małgorzata Piotrowska O Leopoldzie Kronenbergu jego przyjaciel, Józef Ignacy Kraszewski, powiedział niegdyś, że był on jednym z najpracowitszych ludzi na świecie. Film prezentuje, czym ten finansista, przemysłowiec i polityk zasłużył sobie na takie określenie. Historycy są zgodni, że Leopold Kronenberg wyrastał ponad poziom współczesnych mu ludzi zajmujących się działalnością gospodarczą, nie tylko inteligencją, przenikliwością, charakterem i siłą woli, ale swoją osobowością. Odebrał gruntowne wykształcenie, przygotowujące go do prowadzenia interesów. Uczył się w szkole pijarów, liceum warszawskim, później w Hamburgu i Berlinie. Posiadł wszechstronne umiejętności, m.in. znajomość języków obcych, rozeznanie w stosunkach europejskich. Bywając wśród ludzi interesu wypracował sobie dobre kontakty z najbardziej liczącymi się bankierami. Po powrocie do kraju rozwinął samodzielną działalność gospodarczą. W latach 1839-60 był dzierżawcą monopolu tytoniowego, a w 1860 wybudował własną fabrykę, wyposażając ją w najnowocześniejsze urządzenia i rozwiązania technologiczne. Angażował się w nowoczesne, jak na owe czasy, gałęzie przemysłu. Cukrownictwo, kolej, hutnictwo i kopalnie węgla to tylko niektóre obszary jego aktywności. Był budowniczym i zarządcą czterech, z sześciu biegnących przez Polskę, linii kolejowych, założycielem Banku Handlowego, fundatorem warszawskiej Szkoły Handlowej i współorganizatorem Szkoły Technicznej przy kolei warszawskowiedeńskiej. Doprowadził do zrealizowania "Encyklopedii Rolniczej", wspomagał wydawnictwa "Biblioteki Warszawskiej". By oddziaływać na morale szerokiej opinii publicznej, kupił "Gazetę Codzienną", której prowadzenie powierzył Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu. W swojej działalności, w każdej dziedzinie aktywności, kierował się własnym kodeksem etycznym nakazującym mu solidność, rzetelność, fachowość i dobrą organizację. Leopo