Legendy pustyni Gobi

Legends of the Gobi, Wielka Brytania 2004

Mongolia. Grupa filmowców podąża tropem wielbłądów dwugarbnych - baktrianów, żyjących na pustyni Gobi. Dokumentaliści przedstawiają tutejszych autochtonów, koczowników przywiązanych do tradycji.

Czas trwania:50 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film dokumentalny

Legendy pustyni Gobi w telewizji

Opis programu

O odporności wielbłądów na skrajnie trudne warunki krążą legendy. Zwierzęta te żyją w wyjątkowo nieprzyjaznym środowisku, na jałowych i suchych obszarach, nazywanych "strefą śmierci". Podążając tropem wielbłądów dwugarbnych - baktrianów - ekipa filmowców wyrusza z kamerą na pustynię Gobi. Ich przewodnikiem jest człowiek, którego pasją jest obserwacja ostatnich dzikich wielbłądów i opieka nad nimi. Brytyjscy dokumentaliści nakręcili dokumentalny film nie tylko o przyrodzie, przedstawiają w nim również twardych ludzi Mongolii, koczowników przywiązanych do tradycji i swoich zwierząt. Odbywamy podróż do serca Azji. W Mongolii latem temperatura dochodzi do 40 stopni Celsjusza w cieniu, zimą może spaść nawet do minus 40., dlatego ludzi mieszka tu niewiele. Średnia gęstość zaludnienia w tych skrajnych warunkach należy do najniższych na świecie. Od południa jedną trzecią powierzchni kraju zajmuje pustynia Gobi - czwarta pod względem wielkości pustynia na świecie. To jeden z obszarów najtrudniej dostępnych i najbardziej oddalonych od cywilizacji. Tutaj właśnie można spotkać dziko żyjące wielbłądy dwugarbne - baktriany, które przetrwały i nie dały się okiełznać człowiekowi. Mongołowie nazywają je havtagai. Wyniki niedawnych badań DNA wskazują, że od ich przodków wywodzą się wszyscy przedstawiciele rodziny wielbłądowatych - od arabskich dromaderów po lamy z Ameryki Południowej. Choijin spędził na pustyni całe życie. Zna havtagai lepiej niż ktokolwiek na świecie. Znajomość pustyni i wielbłądów zapewniła Choijinowi stanowisko strażnika i opiekuna Wielkiej Gobi - największego rezerwatu przyrody w Mongolii, położonego w południowo-zachodniej części kraju. Niegdyś havtagai zamieszkiwały całą Azję, dziś pozostała ich garstka. Dzikim wielbłądom zagrażają głównie ich udomowieni krewniacy. Hodowane przez Mongołów baktriany różnią się od swych dzikich pobratymców. Udomowiony wielbłąd ma krótsze nogi, jest potężniejszy, ma gładszą sierść. Mimo różnic, domowe wielbłądy dwugarbne zachowały charakterystyczne cechy dzikich przodków.