Lęk przed Bogiem

Jeden z najodważniejszych tureckich filmów ostatnich lat - moralitet o głęboko wierzącym muzułmaninie, który wobec pokus współczesnego świata gubi religijny kompas. Muharrem (Erkan Can) jest samotnym, głęboko wierzącym muzułmaninem z Turcji, którego ascetycznie proste życie podporządkowane jest drodze do zbawienia. Jego uczciwość i prostoduszność postanawia wykorzystać Seyh (Meray Ülgen), cyniczny przywódca silnej sekty religijnej. Mianuje naiwnego Muharrema poborcą czynszów ze swoich nieruchomości. Muzułmanin, któremu do tej pory z powodzeniem udawało się trzymać z daleka od pokus współczesnej cywilizacji, teraz otrzymuje pieniądze, nowe mieszkanie, telefon komórkowy i samochód, a jego szczuplutka dotąd garderoba wzbogaca się o firmowe, eleganckie stroje. Muharrem nie spostrzega nawet, kiedy jego podejście do życia zaczyna się diametralnie zmieniać. Prowadzi wystawny styl życia, w którym jest miejsce i na alkohol i na drobne oszustwa, korzysta ze swojej władzy nad innymi, ale też zaczyna obsesyjnie tęsknić za erotyką. Zachowujący dotąd seksualną czystość asceta marzy teraz o uwodzicielskiej kochance. Muharrem popada w dramatyczny konflikt ze swoim sumieniem, zaczyna wątpić we wszystko, co wydawało mu się niepodważalne i przeżywa kryzys osobowości: nie tylko religijnej, ale również egzystencjalnej. Tytułowa takva to termin zaczerpnięty z religii islamskiej. Oznacza specyficzny stan, w którym wierzący człowiek zaczyna tracić balans między strachem przed Bogiem a miłością i wiarą w niego. Özer Kiziltan, reżyser filmu, chciał jednak, żeby jego film odczytywany był w sposób uniwersalny, niezdeterminowany perspektywą muzułmańską. "Chciałem opowiedzieć historię człowieka, który ulega pokusom, wstydzi się swoich słabości, ale jednocześnie nie potrafi nad nimi zapanować, aż w końcu zaczyna wątpić w istnienie Boga, co jest jego największym dramatem. Kryzys Muharrema jest w szerszym rozumieniu kryzysem człowieka religijnego żyjącego w XXI wieku" - mówił Kiziltan w jednym z wywiadów.