Liban

Nagrodzony Złotym Lwem na 66. MFF w Wenecji fenomenalny debiut izraelskiego reżysera Samuela Maoza. Maj 1982. Pierwsza wojna libańska. Osamotniona załoga izraelskiego czołgu dostaje rozkaz zdobycia wrogiego miasta, które właśnie zostało zbombardowane przez izraelskie siły powietrzne. To, co wydawało się zwykłą misją, stopniowo wymyka się spod kontroli. Liban to film wyjątkowy. Nikt wcześniej nie pokazał bowiem wojny w taki sposób, w jaki uczynił to reżyser Samuel Maoz. Świat zewnętrzny możemy oglądać tylko z perspektywy uwięzionych w czołgu żołnierzy, co potęguje wrażenie klaustrofobii. Efekt pracy operatora Giora Bejacha jest porażający. Jego wkład został doceniony podczas festiwalu Camerimage, gdzie otrzymał główną nagrodę Złotą Żabę. Nowatorskie ukazanie, zdawałoby się wyeksploatowanej wojennej tematyki, spotkało się z uznaniem krytyki i festiwalowych jurorów. Na 66. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji debiutancki obraz Maoza zdobył Złotego Lwa, pokonując nieoczekiwanie faworyzowane Lourdes. Poświęcam tę nagrodę tysiącom ludzi na całym świecie, którzy, tak jak ja, powrócili z wojny cali i zdrowi. Wydaje się, że wszystko z nimi jest w porządku, ale wewnątrz pozostaje ślad - mówił Samuel Maoz odbierając nagrodę.