Łzy szczęścia

Siostry Jayne (Parker Posey) i Laura (Demi Moore) spotykają się w rodzinnym domu w Pittsburghu. Celem zjazdu jest wspólne powzięcie decyzji co do dalszych losów ich starzejącego się i dotkniętego demencją ojca Joego (Rip Torn). Matka dwójki dzieci, zapracowana i twardo stąpająca po ziemi Laura uważa, że nestorowi rodu najlepiej będzie w domu starców. Bardziej sentymentalna, nie mogąca się doczekać własnego dziecka Jayne, nie jest przekonana do tego rozwiązania. Sam Joe, który wciąż wykazuje duży apetyt na życie, nie chce nigdzie ruszać się z domu. Wieczorami gra na gitarze i śpiewa, a od pewnego czasu jest pod opieką paradującej ze stetoskopem na szyi kobiety (Ellen Barkin), której sposób prowadzenia się nie wzbudza zaufania sióstr. Spotkanie córek i ojca obfituje w zaskakujące wydarzenia i wyzwala tłumione emocje oraz wspomnienia. Nominowany do Złotego Lwa na festiwalu w Berlinie komediodramat "Łzy szczęścia" opowiada o odpowiedzialności, jaka spoczywa na dzieciach starzejących się rodziców. Autor filmu Mitchell Lichtenstein, mający w reżyserskim dorobku kontrowersyjne "Zęby", porusza trudny temat, osadzając go jednak w atmosferze delikatnej nostalgii, humoru i zrozumienia dla ludzkich słabości. Mocną stroną obrazu jest ciekawa obsada. Od pierwszych chwil zaskakuje Demi Moore, której przypadła rola praktycznej i racjonalnej siostry. Będącą jej całkowitym przeciwieństwem Jayne zagrała Parker Posey, znana zarówno wielbicielom kina niezależnego ("Henry Fool", "Szukając miłości"), jak i wielkobudżetowych produkcji ("Krzyk 3", "Superman: Powrót"). Zapadające w pamięć kreacje stworzyli Ellen Barkin jako kobieta upadła, udająca pielęgniarkę oraz Rip Torn ("Faceci w czerni", "Luźny gość"), którego bohatera, mimo siedemdziesięciu kilku lat na karku, nie opuszcza energia, humor ani popęd seksualny. Co ciekawe, niedługo po premierze "Łez szczęścia" urodzony w 1931 roku aktor podjął w stanie upojenia alkoholowego i z bronią w ręku próbę napadu na bank!!!