Marsz po prawdę

Tragiczne wydarzenia z grudnia 1970 roku i brak konsekwencji dla winnych śmieci kilkudziesięciu ofiar oraz próba zatarcia pamięci o nich spowodowały reakcję społeczeństwa, zwłaszcza na Wybrzeżu. 1 maja - tradycyjnie hucznie fetowane przez komunistyczne władze Święto Pracy - w 1971 roku w Szczecinie i Trójmieście przebiegało inaczej. Obok maszerującego "ludu pracującego" z transparentami popierającymi partię i władze komunistyczne pojawili się ludzie przypominający tragedię Grudnia 70. Pod trybunami pojawili się bliscy zabitych oraz ich koledzy "stoczniowcy i przeszli milcząco pod trybuną honorową z hasłami ukarania winnych grudniowej zbrodni. Był to akt niezwykłej odwagi" i o nim i jego uczestnikach będzie ten film. Zderzający radosną atmosferę 1 maja ze wspomnieniem grudniowej zbrodni. Wykorzystamy w nim wspomnienia wi ypowiedzi uczestników i świadków tych wydarzeń, relacje zawarte w dokumentach Służby Bezpieczeństwa i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Wypowiedzą się m.in.: Danuta Wilanowska, Władysław Piątek, wykorzystamy też archiwalne nagrania Henryka Toczka i Stanisława Wądołowskiego. Jesteśmy także w trakcie poszukiwania innych świadków i uczestników tych wydarzeń, w tym tych z Gdańska. W filmie poruszone będą także wątki związane z losem uczestników tych zdarzeń - szykanami, jakie ich spotykały - od nękania służb aż po śmierć, jak było w przypadku uczestników strajku w 1971 r i organizatorów czarnego marszu w Szczecinie: Adama Ulfika i Bogdana Gołaszewskiego, z kolei Edmunda Bałukę zmuszono do emigracji.