Meta

Polska 1980

Troje ludzi - Władysław, jego żona Irena oraz szkolny kolega, Kazik - wskutek przypadkowego splotu wydarzeń żyją pod jednym dachem.

Reżyseria:Antoni Krauze

Czas trwania:65 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Film obyczajowy

Meta w telewizji

Galeria

Meta (1980) - Film
Meta (1980) - Film
Meta (1980) - Film
Meta (1980) - Film
Meta (1980) - Film
Meta (1980) - Film
Meta (1980) - Film
Meta (1980) - Film
Meta (1980) - Film
Meta (1980) - Film
Meta (1980) - Film
  • Meta (1980) - Film
  • Meta (1980) - Film
  • Meta (1980) - Film
  • Meta (1980) - Film
  • Meta (1980) - Film
  • Meta (1980) - Film
  • Meta (1980) - Film
  • Meta (1980) - Film
  • Meta (1980) - Film
  • Meta (1980) - Film
  • Meta (1980) - Film
  • Asja Lamtiugina

    jako Irena Trzeciak

  • Witold Pyrkosz

    jako Kazik Kaczyński, "Kaczor"

  • Henryk Hunko

    jako Władysław Trzeciak, "Trzy czwarte"

  • Irmina Praszyńska

    jako Irminka, córka Trzeciaków

  • Czarek Machliński

    jako Czarek, syn Trzeciaków

  • Zdzisław Kuźniar

  • Tadeusz Kosarewicz

    Scenografia

  • Marek Nowakowski

    Scenariusz

  • Zygmunt Konieczny

    Muzyka

  • Roman Kolski

    Montaż

  • Antoni Krauze

    Reżyseria

  • Edward Kłosiński

    Zdjęcia

Opis programu

Czarno - biały film, za który Antoni Krauze otrzymał Nagrodę SpecjalnąJury na festiwalu filmowym w Gdyni. Reżyser uczynił bohaterami trojeludzi, którzy wskutek przypadkowego splotu wydarzeń żyją pod jednymdachem. Stworzył znakomite portrety psychologiczne głównych postaci. W świetnych rolach, jako Irena i Kazimierz, wystąpili Asja Łamtiuginai Witold Pyrkosz. Na grze ich dwojga wspiera się cała konstrukcja filmu. W poczekalni dworca kolejowego w jakimś małym miasteczkuspotykają się przypadkowo szkolni koledzy. Nie widzieli się wiele lat, każdy z nich wybrał własną życiową drogę. Włodzimierz założył rodzinę, ma żonę i dwoje dzieci i chociaż ledwie wiąże koniec z końcem, stara siężyć godnie i uczciwie. Zawsze był spokojny, wyważony, wśród kolegówuchodził za fajtłapę, nawet nazywali go "Trzy czwarte". KazimierzKaczyński to absolutne przeciwieństwo Włodzimierza, lubi imponować, być w centrum uwagi. Zgrywa światowca obytego w towarzystwie, jeststale przy forsie, którą zdobywa kombinując. Nie splamił się uczciwąpracą, woli drobne szwindle i karciane oszustwa, które przynoszą muniemałe dochody. Okazuje się, że Kazik jest w potrzebie, szuka mety, czyli jakiegoślokum do pomieszkania. Dobroduszny Włodzimierz zabiera go do siebie, chociaż żyje w bardzo skromnych warunkach. Dzieli pokój z kuchniąwraz z żoną Ireną i dwojgiem małych dzieci, synem Czarkiem i niecostarszą córką Irminą. Irena dość szybko zgadza się na sublokatoraskuszona dwoma tysiącami, które gość oferuje. Kazik ma spać w kuchnina łóżku po babci. Nie zniechęcają go złe warunki, wręcz przeciwnie, potrafi się błyskawicznie zadomowić i czuje się mniej skrępowany niżsami gospodarze. Staje się jakby członkiem rodziny, coraz bardziejingerując w domowe sprawy kolegi. Włodzimierz ma poważne kłopoty. Otrzymał wymówienie z pracy, bo odważył się mówić prawdę i stawić czoło oszustwom. Z fatalnąopinią, jaką mu wystawiono w kadrach, nie może znaleźć nowej posady. Codziennie odbywa wędrówki do pośredniaka, ale bez rezultatu. Tymczasem Kazik szasta pieniędzmi, przynosi kwiaty, kupujeprezenty Irenie i dzieciom, zaskarbiając sobie ich sympatię iwdzięczność. Spokojnego i uczciwego Włodzimierza coraz bardziej drażniobecność kolegi kombinatora. On zawsze wiódł uczciwe życie, brzydziłsię kancierstwem i oszustwami. Unikając sublokatora, oddala się oddomu i żony. Dla Kazika to świetna okazja, by zbliżyć się do wciążatrakcyjnej Ireny. Film obyczajowy, 64 min, Polska 1971Reżyseria: Antoni KrauzeScenariusz: Marek NowakowskiZdjęcia: Edward KłosińskiMuzyka: Zygmunt KoniecznyAktorzy: Ajsa Łamtiugina, Witold Pyrkosz, Henryk Hunko, IrminaPraszyńska, Czarek Machliński, Zdzisław Kuźniar, Jadwiga Skupnik

Powiązane artykuły