Miejsce zmarłych

W dzisiejszych czasach telewizja, kino, prasa przynoszą codziennie obrazy śmierci. W świecie targanym konfliktami zbrojnymi, nękanym katastrofami i kataklizmami setki ludzi codziennie tracą życie. To smutne dziedzictwo poprzedniego wieku - wieku dwóch wojen światowych i ludobójstwa na niespotykaną wcześniej skalę. Jednocześnie, obcując - zdawałoby się - tak blisko ze śmiercią, coraz bardziej wypieramy ją z naszej codzienności i świadomości. Panuje kult młodości, piękna, witalności. Śmierć jest traktowana jako coś nienaturalnego, "niestosownego", porażka medycyny, a nie odwrotność życia. Cierpienie i śmierć coraz częściej są zamykane w czterech ścianach szpitala lub hospicjów, stają się niewidoczne nawet dla najbliższych, samotne. Pogłębia się w ten sposób przepaść między żywymi i zmarłymi. Upraszczają się i trywializują ceremoniały żałobne i pogrzebowe, na które w rozpędzonym, zagonionym świcie nie ma już czasu. Rozpamiętywanie czyjegoś odejścia, refleksja nad śmiercią stają się czymś wstydliwym, krępującym otoczenie, zaburzającym komfort codziennego życia. A przecież śmierć prędzej czy później dotknie każdego z nas, bez względu na rasę, pochodzenie, majątek czy zasługi. Warto więc poświęcić jej trochę więcej uwagi. Jak zmieniały się na przestrzeni wieków obrzędy związane z pochówkiem? Jak czczono swoich zmarłych? Jak problem śmierci traktują różne religie? Jakie miejsce zajmują zmarli we współczesnej kulturze, w naszej rzeczywistości? Na ten temat wypowiadają się w filmie filozofowie, historycy, lekarze, pisarze oraz dziennikarze.