Milenium Polski

Film opowiada o najważniejszym (do czasu wyboru Karola Wojtyły na papieża) w historii polskiego Kościoła wydarzeniu - Milenium Tysiąclecia Chrztu Polski w 1966 roku. Kościół przygotowywał się do tego jubileuszu od 1956 roku, kiedy to prymas Stefan Wyszyński postanowił, że cały naród odnowi na Jasnej Górze uroczyste śluby złożone 300 lat wcześniej Matce Bożej Królowej Polski przez króla Jana Kazimierza. Milenium było najważniejszym sprawdzianem religijnej dojrzałości Polaków, odbywało się w najgorętszym okresie walki Kościoła polskiego z władzą komunistyczną o "rząd dusz". Wierząc, że Milenium będzie miało historyczne znaczenie, biskupi zadbali o to, by utrwalić uroczystości na fotografiach, w nagraniach dźwiękowych i na taśmie filmowej. Specjalna, niezależna ekipa kościelna filmowała wszystkie uroczystości "szlaku milenijnego". W filmie ten unikatowy materiał filmowy zostaje po raz pierwszy pokazany szerokiej publiczności.Występują w nim najbliżsi współpracownicy kardynała Wyszyńskiego: ojciec Jerzy Tomziński, wieloletni generał zakonu paulinów na Jasnej Górze, Maria Okońska, Janina Michalska, Krystyna Szajer i Jadwiga Jełowicka, które w 1957 utworzyły Instytut Prymasowski Ślubów Narodu na Jasnej Górze, ks. Jan Krucina - asystent arcybiskupa Bolesława Kominka, autora słynnego "Orędzia biskupów polskich do niemieckich", które w wigilię Milenium wywołało gwałtowny atak władz skierowany przeciwko Episkopatowi i prymasowi Wyszyńskiemu. O swoich wrażeniach z obchodów w Poznaniu opowiada ks. Jan Stanisławski, a o dramatycznym przebiegu obchodów Milenium w Warszawie - publicysta i historyk Kościoła Peter Raina. W 1966 r. władze, zaniepokojone olbrzymim poparciem społecznym dla Kościoła, zaangażowały ogromne siły administracyjne do zorganizowania konkurencyjnych wobec kościelnego jubileuszu obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego, co ilustrują zawarte w filmie materiały archiwalne TVP z państwowych obchodów w Gnieźnie oraz Poznaniu. Zmobilizowano wtedy również znaczne siły bezpieczeństwa do kontrolowania i utrudniania masowego udziału wiernych w uroczystościach kościelnych. W filmie stronę państwową reprezentuje Aleksander Merker, w 1966 zastępca Dyrektora Urzędu ds. Wyznań w Warszawie. Leitmotivem opowieści jest trwająca od 1957 r. peregrynacja kopii cudownego obrazu z Jasnej Góry po diecezjach całej Polski. Historię wędrówki obrazu (wraz z dramatycznymi scenami zatrzymań, aresztowań) kończy opowieść ks. Józefa Wójcika, który w 1972 r. wykradł uwięziony w częstochowskim klasztorze Obraz Nawiedzenia. Dzięki temu obraz ten wrócił wówczas na szlak trwającej do dziś wędrówki po Polsce najsłynniejszej ikony Matki Boskiej.