Miłość na żądanie

Julien (Guillaume Canet) i Sophie (Marion Cotillard) są przyjaciółmi od ósmego roku życia. Ich przyjaźń podsyca szalona, perwersyjna gra, która polega na stawianiu sobie kolejnych wyzwań. Czasem chodzi o zawstydzenie nauczycielki wulgarnymi wyrazami, czasem o ściągnięcie weselnego obrusu. Kiedy Julien i Sophie dorastają, ich gra, zamiast odejść w przeszłość wraz z dzieciństwem, staje się coraz bardziej niebezpieczna i prowokacyjna. Podczas kolejnych stawianych sobie nawzajem wyzwań bohaterowie odkrywają, że to, co ich łączy nie jest już tylko przyjaźnią. Wzorowany na "Amelii" debiutancki film YANNA SAMUELLA miał być w założeniu nietypową historią miłosną, ale też opowieścią o niekończącym się dzieciństwie, zabawie i emocjach, które wyzwala gra. Na swoją reżyserską szansę Samuell czekał wiele lat. Po studiach filmowych, które opłacił dzięki pracy ilustratora i projektanta komiksów, dla kina pracował wyłącznie jako twórca storyboardów i animacji. Swoje ambicje realizował w filmach krótkometrażowych, z których najlepiej przyjęty został pokazywany na licznych festiwalach obraz "Mano-amano".W przypadku "Miłości na żądanie", nagrodzonej za debiut na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Palm Springs, reżyser szczególnie duży nacisk położył na dobór aktorów dziecięcych. Casting zorganizowano na rok przed rozpoczęciem zdjęć, a sam twórca przesłuchał 250 dzieci wyłonionych zponad 4 tysięcy zgłoszeń. Role dorosłych bohaterów obsadzone zostały natomiast bardzo szybko. Juliena zagrał Guillaume Canet, który popularność zdobył dzięki filmowi "Niebiańska plaża" Danny'ego Boyle'a, w którym partnerował Leonardowi Di Caprio. Na początku swojej kariery Canet zagrał u boku legendy francuskiego aktorstwa Jeana Rocheforta w obrazie "Barracuda", a w 1999 roku otrzymał nominację do Césara dla największej nadziei aktorstwa za występ w filmie "En plein coeur". Canet wystąpił też w głośnej "Wierności" Andrzeja Żuławskiego oraz w kultowym dla wielu obrazie "Vidocq" Pitofa. W 2002 zadebiutował jako reżyser czarną komedią "Mon idole" nominowaną do Europejskiej Nagrody Filmowej. Aktora można oglądać również w "Piekle" Danisa Tanovića opartym na scenariuszu Krzysztofa Kieślowskiego i Krzysztofa Piesiewicza. W postać Sophie wcieliła się natomiast Marion Cotillard, która w tym samym roku zagrała w swoim pierwszym hollywoodzkim filmie "Duża ryba" Tima Burtona. Cotillard zyskała popularność dzięki roli w komedii sensacyjnej "Taxi" Luca Bessona, za którą w 1999 roku - tym samym, co Canet - otrzymała nominację do Césara dla największej nadziei aktorstwa. W 2004 roku aktorka zatriumfowała w Cannes odbierając nagrodę Chopard Trophy dla najlepszej początkującej aktorki, a rok później zdobyła swojego pierwszego Césara za drugoplanową rolę w "Bardzo długich zaręczynach" Jeana-Pierre'a Jeuneta. W 2008 roku zagrała tytułową rolę w obrazie "Niczego nie żałuję - Edith Piaf", za którą otrzymała Oscara. Potwierdzeniem wysokiej pozycji, jaka francuska aktorka ma dziś w Hollywood był występ w 2011 roku gwiazdorskiej "Incepcji" Christophera Nolana, u boku Leonarda Di Caprio.