Miłość naznaczona śmiercią

Trauma Holocaustu wpływa na powojenne życie żydowskiej kobiety i jej rodziny. Mocne kino Boaza Yakina. Boaz Yakin to twórca, który często obraca się w kręgu kina komercyjnego, lecz potrafi kręcić także filmy niekoniecznie skierowane do masowego widza. Urodzony w Nowym Jorku reżyser i scenarzysta porusza w Miłości naznaczonej śmiercią problematykę przeszłości. Przeszłości destrukcyjnej, choć niekoniecznie zamierzonej. Młoda Żydówka wpada w ręce oprawców. Trwa II wojna światowa i faszyści są bezlitośni. Kobieta trafia do obozu, gdzie nawiązuje romans z niemieckim lekarzem związanym z eksperymentami na ludziach. To prawdopodobnie ratuje jej życie. Kobieta po wojnie trafia do Ameryki i zakłada rodzinę. Niestety nie jest tak łatwo pozbyć się przeszłości. Małżeństwo nie wydaje się szczęśliwe, choć na świat przychodzi dwóch chłopców. Mijają lata, synowie stają się dorośli. Okazuje się, że mroczna i nie do końca wyparta przeszłość kobiety rzutuje na życie osobiste jej synów. Żaden z nich nie jest szczęśliwy. Młodszy jest uzależniony od matki, niezdolny do prawdziwego zaangażowania się w życie. Starszy czuje się coraz bardziej wypalony, pracując w agencji modelek jako fotograf i szukając coraz to nowych podniet seksualnych z przypadkowymi partnerkami. Czy jest szansa na szczęście dla tych ludzi? Miłość naznaczona śmiercią to jeden z najambitniejszych projektów Boaza Yakina. Film momentami niełatwy w odbiorze, drastyczny obyczajowo, zmuszający do myślenia. Historia związana z Holocaustem determinuje życie kolejnego pokolenia, w niezauważalny sposób wpływając na psychikę i zachowania. Obraz Yakina to rodzinna psychodrama, film nie uciekający od weryzmu, również w scenach związanych z seksualnością. Bohaterowie są naznaczeni niemalże antycznym tragizmem. Ich fobie, problemy i ciążąca przeszłość to pułapki, z których nie widać dróg ucieczki. Yakin nie ułatwia widzom zadania. Bohaterowie nie są klasycznymi postaciami z filmów hollywoodzkich, ciężko się z kimś jednoznacznie identyfikować. Odważne kino, zdecydowanie dla widzów pełnoletnich