Mleko
Süt, Turcja 2008
Yusuf wraca na prowincję. Kiedy jego matka wdaje się w romans z zawiadowcą stacji, chłopak czuje się zdradzony. Kroplą, która przelewa czarę goryczy, jest dla niego powołanie do wojska.
Reżyseria:Semih Kaplanoglu
Czas trwania:130 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat obyczajowy
Mleko w telewizji
Melih Selcuk
jako Yusuf
Basak Köklükaya
jako Zehra
Riza Akin
jako Ali Hoca
Saadet Aksoy
jako Semra
Alev Uçarer
jako Kemal
Serif Erol
jako Istasyon Sefi
Semih Kaplanoglu
Scenariusz
Semih Kaplanoglu
Reżyseria
François Quiqueré
Montaż
Özgür Eken
Zdjęcia
Semih Kaplanoglu
Producent
Opis programu
Pokazywana na 4. festiwalu Filmy Świata Ale Kino! druga część tzw. "trylogii Yusufa" w reżyserii jednego z najbardziej nagradzanych współczesnych tureckich filmowców, Semiha Kaplanoglu. Przed seansem gościem programu w "Kino Mówi" będzie reżyser filmu. Po ukończeniu szkoły średniej Yusuf (Melih Selcuk) wraca na rodzinną prowincję. Jego pasją jest pisanie wierszy, powołaniem okazuje się jednak praca na gospodarstwie, które prowadzi jego samotna matka. Yusuf więc zamiast poświęcić się poezji, musi sprzedawać mleko i wyrabiane ręcznie sery. Ale i ten pełen rutyny, bezpieczny świat, zatrzęsie się w posadach. Matka Yusufa, która wciąż jest atrakcyjną kobietą, chce na nowo ułożyć sobie życie. Kiedy wda się w romans z zawiadowcą stacji, Yusuf poczuje się zdradzony, a to popchnie go do myśli bardzo niebezpiecznych. Kroplą, która przeleje czarę goryczy, będzie zaś dla niego powołanie do wojska. "Mleko" to środkowa część opowiadanej wspak trylogii tureckiego reżysera Semiha Kaplanoglu o poecie Yusufie, w którego tym razem wcielił się aktor-amator Melih Selcuk. W otwierającym trylogię "Jajku" dorosły Yusuf powracał do rodzinnego domu już po śmierci swojej matki, aby tam poznać młodą dziewczynę Aylę. W zamykającym cykl "Miodzie", nagrodzonym w tym roku Złotym Niedźwiedziem w Berlinie, sześcioletni Yusuf, pod wpływem dziwnej opowieści swojego ojca Yakupa, traci głos, a jego rodzinę zaczynają nękać nieszczęśliwe zbiegi okoliczności. "Mleko", środkowa część, jest bodaj najbardziej radykalna formalnie. Historia nie jest tu opowiadana w tradycyjny, linearny sposób, ale układa się w zbór luźnych scen, które łączy atmosfera i bohaterowie.