Mnich z Morza

TUM jest młody, studiuje popularny ekonomiczny kierunek, mieszka w Bangkoku, i dopiero zaczyna samodzielne życie bez pomocy rodziców. Żyje szybko i korzysta z życia - codziennością są imprezy ze znajomymi, dyskoteki, przygody z przypadkowo poznanymi dziewczynamiW Tajlandii 20 - letni chłopak w oczach większości społeczeństwa staje się pełnoprawnym mężczyzną dopiero, gdy zostanie mnichem. Z tego powodu około 70 procent młodych mężczyzn co roku wstępuje do buddyjskich świątyń - watów. Zazwyczaj tylko na kilka tygodni. Młodzi mężczyźni idą do klasztorów, aby się wyciszyć, nauczyć się medytacji, ale także, aby rodzina w końcu dała spokój i by zyskać w oczach przyjaciół i znajomych ze studiów, z pracy. Większość męskich rówieśników Tuma spełniło już swój społeczno - kulturowy obowiązek. Tum nie został jeszcze mnichem, gdyż uważał, że przy swoim bardzo aktywnym trybie życia nie ma na to czasu. Nasz bohater rozumie, że wyświęcenie na mnicha poprawiłoby karmę jego matki - powinien to zrobić głównie dla niej. Niedawno jednak Tum uświadomił sobie, że pobyt w klasztorze przede wszystkim pomógłby mu odnaleźć w życiu CEL. Tum decyduje się zostać mnichem w klasztorze Wat Khun Samut Trawat pod Bangkokiem. Jest to klasztor zatopiony w wodzie. Znajduje się on w wiosce od 20 lat zalewanej przez ocean na skutek globalnego ocieplenia. Każdego roku poziom wody podnosi się o kilkanaście centymetrów. Klasztor jest ostatnim budynkiem, który nie został przeniesiony w głąb lądu. Czas bycia mnichem jest kompletnie różny od codziennego życia Tuma, które widzieliśmy wcześniej. Teraz dni w klasztorze upływają mu na medytacji, wyciszaniu się, zbieraniu jałmużny w okolicznej wiosce. Wraz z bohaterem poznajemy pozostałych mnichów żyjących w klasztorze, w tym opata klasztoru, który jest przeciwny idei "krótkoterminowych mnichów", ale musi ich gościć, bo tak stanowi prawo. Poprzez Tuma obserwujemy codzienne zmagania mieszkańców klasztoru z niszczycielską naturą oraz relacje z mieszkańcami wioski. Jak Tum dostosuje się do życia w klasztorze? Czy, tak jak sobie postanowił, dwa tygodnie wystarczą, by odnaleźćcel w życiu?