Moje Cross Creek

Martin Ritt, niezwykle doświadczony, nieżyjący już amerykański reżyser, sięgnął po bestselerową autobiografię zdobywczyni Pullitzera, Marjorie Kinnan Rawlings. Pisarka wraca w niej pamięcią do lat 20., niezwykle plastycznie opisując proste życie w Cross Creek, prowincjonalnej mieścinie na Florydzie. Marjorie, początkująca pisarka, postanawia zerwać z dotychczasowym życiem. Blichtr i monotonia Nowego Yorku zaczynają doskwierać samodzielnej kobiecie, a problemy osobiste (rozwód) przyspieszają decyzję. Pisarka chce odgrodzić się od wielkiego świata i poświęcić całkowicie twórczości. Wyrusza na Florydę i ostatecznie zjawia się w małym miasteczku, Cross Creek. Tutaj czeka ją szereg niespodzianek. Życie toczy się leniwie, lecz mieszkańcy okazują się znakomitymi kompanami. Służąca Geechee, ekscentryczny alkoholik Marsh czy Norton, właściciel miejscowego hotelu, zostaną niebawem najbliższymi przyjaciółmi Marjorie. Kobieta stopniowo odzyskuje równowagę ducha, życiowy optymizm, a także energię twórczą. "Moje Cross Creek" to film skomponowany wedle tradycyjnych recept. Fabuła o wyraźnym podłożu biograficznym prowadzona jest pewną ręką reżysera. Postacie są znakomicie zarysowane, pełne autentyczności. Obyczajowość, klimat tamtego miejsca i czasu zostały odtworzone z dużą pieczołowitością, czego dowodem są scenografia i kostiumy. Ścieżka dźwiękowa subtelnie towarzyszy warstwie wizualnej, a aktorstwo okazuje się najwyższej próby. Znakomicie wypada główna bohaterka w interpretacji Mary Steenburgen (ciekawe wątki dotyczące problemów tworzenia) oraz Peter Coyote jako Norton, miejscowy hotelarz. Film Martina Ritta to kino o szlachetnym, tradycyjnym uroku, a także poruszająca opowieść o sile przyjaźni, poszukiwaniu siebie i swojego miejsca w świecie. Film był nominowany do Oscara w czterech kategoriach.