Moje serce zostało z wami

Miasteczko w Istrii, 1944 r. Na miejsce stacjonujących dotąd Niemców wkraczają oddziały jugosłowiańskich partyzantów. Przybysze zajmują budynki użyteczności publicznej, palą włoskie flagi. Kierujący jednym z oddziałów niejaki Novak odnajduje w miasteczku młodą Włoszkę, Giulię. Przed wojną, w wyniku gwałtu, którego dokonał na niej Novak, Giulia urodziła synka, a oskarżony przez nią mężczyzna trafił na kilka lat do więzienia. Teraz chce odzyskać syna, zapewnia kobietę, że mogliby stworzyć szczęśliwą rodzinę. Jednak Giulia, widząc, co się wokół dzieje i nie wierząc w jego szczere intencje, przezornie ukryła 6-letniego Carla w sierocińcu prowadzonym przez księdza, ojca Bruno. Duchowny, świadom, że Novak będzie szukał syna aż do skutku, powierza malca włoskiemu małżeństwu, które zamierza opuścić Istrię ze swoim 8-letnim synkiem Francesco. Niestety, Giorgio i Marta zostają schwytani przez partyzantów Novaka i rozstrzelani, wraz z grupą innych dorosłych, w wąwozie pod miastem. Francesco i Carlo, pozostawieni sami sobie, znów trafiają pod opiekę ojca Bruno. Ten ewakuuje się ze swymi podopiecznymi do opuszczonego klasztoru za miastem. Pomagają mu: młoda Słowianka Anja i jej narzeczony Ettore, włoski żołnierz. Gdy i tam pojawiają się partyzanci Novaka, ksiądz ukrywa przed nimi dzieci. Ale Novak brutalnym działaniem zmusza go do ujawnienia obecności maluchów. Wszyscy zostają zabrani do obozu partyzantów. W jednej z kryjówek pozostają tylko Francesco, Carlo, Sara i Matteo. Od tej pory czwórka maluchów musi sobie radzić sama w ogarniętym zamętem kraju. Francesco jako najstarszy staje na czele grupy.