Morze przygląda się

Umi wa miteita, Japonia 2002

Gejsza Oshin udziela schronienia samurajowi, w którym zakochuje się z wzajemnością. Jednak los nie jest dla nich łaskawy - kochankowie muszą się rozstać. Wkrótce Oshin poznaje innego samuraja.

Reżyseria:Kei Kumai

Czas trwania:115 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Dramat obyczajowy

Morze przygląda się w telewizji

  • Misa Shimizu

    jako Kikuno

  • Nagiko Tôno

    jako Oshin

  • Masatoshi Nagase

    jako Ryôsuke

  • Hidetaka Yoshioka

    jako Fusanosuke

  • Miho Tsumiki

    jako Okichi

  • Michiko Kawai

    jako Osono

  • Kei Kumai

    Scenariusz

  • Akira Kurosawa

    Scenariusz

  • Shûgorô Yamamoto

    Scenariusz

  • Kei Kumai

    Reżyseria

  • Osamu Inoue

    Montaż

  • Kazuo Okuhara

    Zdjęcia

Opis programu

Akira Kurosawa należy do największych twórców w dziejach kina. Jego ostatni scenariusz, którym dysponował syn, był napisany na podstawie powieści jednego z ulubionych pisarzy Kurosawy, Shuguro Yamamoto. Reżyserii podjął się inny znakomity japoński twórca, doświadczony Kei Kumai. Morze przygląda się okazał się też ostatnim filmem Kumai, który zmarł w wieku 77 lat w 2007 roku. Twórca był wielokrotnie nagradzany na festiwalach za takie obrazy jak Sandokan nr 8, Morze i trucizna czy Śmierć Rikyu. Dzielnica gejsz w XIX-wiecznej Japonii. Młoda Oshin przygarnia pod swój dach ukrywającego się samuraja Fusanosuke. Niedługo potem dziewczyna zakochuje się w zbiegu. Początkowo wydaje się, że Fusanosuke również traktuje wszystko poważnie. Mimo że starsza siostra Kikuno ostrzega Oshin, aby nie angażowała się w związek nie mający przyszłości, ta nie chce jej słuchać. I rzeczywiście Fusanosuke odchodzi. Oshin jest początkowo zrozpaczona. Wkrótce spotyka Ryôsuke, mężczyznę, który znów obudzi w niej uczucia. Pewnego dnia dzielnicę nawiedza niewyobrażalna powódź. Morze wlewa się wszędzie. Oshin i Kikuno są jednymi z niewielu ocalałych. Egzystowanie na szczątkach dzielnicy zalanej przez morze uświadomi siostrom wiele wcześniej niedostrzeganych prawd. Zrealizowany z mistrzowską precyzją melodramat. Kei Kumai, jak na starego mistrza przystało, wciąga nas w wysmakowaną formalnie opowieść o uczuciach, ukazując jednocześnie stosunki społeczne XIX-wiecznej Japonii. Staranna forma przejawia się w precyzyjnym montażu, klasie zdjęć Kazuo Okuhary (przemyślana kompozycja każdego właściwie kadru), muzyce Teizô Matsumury. Tytułowe morze okazuje się katalizatorem dla Oshin i jej siostry, czymś co w symboliczny sposób daje szansę na rozpoczęcie nowego życia. Obraz odwołujący się do najlepszych tradycji kina japońskiego, zrealizowany przez twórcę u schyłku swojego życia, świadomego warsztatu filmowego, umiejącego wciągająco opowiadać. Wyróżnia się także aktorstwo Nagiko Tôno i ciekawie wykorzystany kolor. Film, którego forma idealnie współgra z treścią. Nominacja do Złotej Muszli w San Sebastian.

Powiązane artykuły