Mroki Czarnego Lasu

Film "Mroki Czarnego Lasu" nie tylko opowiada o jednej z najmroczniejszych akcji ludobójstwa niemieckiego na Polakach w czasie okupacji Polski, ale również przybliża bestialstwo obu totalitarnych okupantów, jakie dotknęło wschodnie ziemie dawnej Rzeczypospolitej. W sierpniu i wrześniu 1941 roku, okupujący Polskę Niemcy, dokonali masowych mordów podstępnie aresztowanych przedstawicieli inteligencji polskiej Stanisławowa. Wcześniej okupujący te ziemie Sowieci nie tylko przeprowadzali aresztowania i wywózki Polaków na Wschód, ale też zamordowali setki Polek i Polaków, często nieludzko ich torturując, w więzieniach Lwowa i Stanisławowa. Akcją mordów w Czarnym Lesie, będącej częścią niemieckiego planu Intelligenzaktion - całkowitej zagłady wszystkich polskich elit, kierował SS Hauptstumpfüher Hans Krüger, ten sam, który zorganizował wcześniejmord profesorów we Lwowie. Miejsca stanisławowskich egzekucji odkrył dopiero w roku 1988 Adam Rubaszewski. W 2011 roku, dzięki wysiłkom członków założonego przez Irenę i Witalija Czaszczina, miejscowego Towarzystwa Kultury Polskiej Przyjaźń, we współdziałaniu z polską Radą Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa i z miejscowymi władzami ukraińskimi, odsłoniętona odrestaurowanym i uporządkowanym terenie cmentarza, pomnik ofiar. Okazało się, że w stanisławowskich dołach śmierci leżynie 250 ciał ofiar zbrodni, jak pierwotnie uważano, ale szczątki ponad 700, rozstrzelanych tam osób. Film "Mroki Czarnego Lasu" przybliża historię Stanisławowa, Grodu Rewery, zwanego kiedyś również Trzecim Grodem Rzeczpospolitej, rekonstruuje kalendarz zbrodniczych działań Niemców w 1941 roku. Narracja filmu, oprócz bogatych i niejednokrotnie unikalnych materiałów źródłowych oraz przy pomocy Grupy Rekonstrukcyjnej Gregor, prowadzona jest poprzez relacje dwóch naocznych świadków i uczestników tamtych wydarzeń: prof. Jerzego Hickiewicza, którego ojciec został w CzarnymLesie rozstrzelany oraz Marii Popiel - Sumary, która straciła zarówno ojca jak i brata. Witalij Czaszczin z Iwano - Frankiwska z kolei, wprowadza widzów w kulisy odnalezienia miejsc egzekucji oraz historię ponad 16 - letnich wysiłków miejscowych mieszkańców, członków założonego przez niego i żonę Irenę, Towarzystwa Kultury Polskiej Przyjaźń. To dzięki właśnie tym ludziom sam cmentarz jak i doroczne, rocznicowe uroczystości tej zbrodni, są od lat jednym z głównych miejsc i wydarzeń w mieście. Współfinansowano ze środków Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w ramach sprawowania opieki nad Polonią i Polakami za granicą w roku 2019, poprzez Fundację Pomoc Polakom na Wschodzie.