Murmurando

Debiut fabularny Andrzeja Barszczyńskiego, wcześniej dokumentalisty i operatora m. in. filmów Marka Piwowskiego ("Pożar, pożar, coś nareszcie dzieje się"). Pod względem stylistycznym "Murmurando" nawiązuje do dokonań Andrzeja Barańskiego, Kazimierza Karabasza i autora "Rejsu". Barszczyński stroni od formalnych fajerwerków. Trzyma się też z dala od wyrazistych, "mocnych" tematów. Interesuje go raczej tzw. miazga życia, nieefektowna i szara, w której stara się odkrywać ważkie prawdy o człowieku. Bohaterowie "Murmuranda" są zwyczajnymi, przeciętnymi ludźmi. Barszczyński z reporterskim wyczuciem śledzi ich zachowania i wzajemne stosunki. Oszczędna dramaturgia i ledwie naszkicowany komizm postaci nie przeszkadza mu w ukazaniu śmieszności życia, często niezauważanej, ukrytej w banalnych zdarzeniach. Akcja "Murmuranda" toczy się w ośrodku wypoczynkowo - leczniczym, prowadzącym kuracje odwykowe dla palaczy. Odzwyczajanie od nikotyny odbywa się w niecodzienny sposób - poprzez śpiewanie. Jednym z uczestników wczasów jest cichy i łagodny młodzieniec, który z papierosami ma niewiele wspólnego. Jednak to właśnie on zostaje poddany najmocniejszej kuracji. MURMURANDO Film obyczajowy, 37 min, Polska 1981 Reżyseria: Andrzej Barszczyński Występują: Maciej Szrenica, Agata Rzeszewska, Zygmunt Zintel, Wiesław Drzewicz, Hanna Stankówna, Andrzej Siedlecki i inni