Na wysokich obcasach

W szpilkach chodzi niemal zawsze, nawet prowadzi w nichsamochód. Uważa, że wysokie obcasy dodają kobiecie gracji, pewności siebie i troszkę seksu, a to bardzo ważne, jeśli chce siędobrze reprezentować firmę, zwłaszcza własną. Dba więc o swójwygląd. Jest efektowna i elegancka. Utrzymuje się w dobrej formiegrając w tenisa i ćwicząc w siłowni. Jest magistrem inżynierem przemysłu spożywczego. W tymzawodzie jednak nie pracuje. Dziewięć lat temu otworzyła własnąfirmę. Nowo poznanym osobom nie przyznaje się co robi, choć bardzolubi swoje zajęcie, pasjonuje ją i mogłaby o nim mówić godzinami. Do woli jednak może sobie o tym pogadać tylko raz na jakiś czas, kiedy spotka się z kolegami po fachu na imprezie przy ognisku. Rozmawiają wtedy o swoich sprawach i śpiewają: "maść na szczury, maść na szczury, co wygania szczury z dziury..." Bohaterka filmu jest bowiem szczurołapką. Zawsze pracuje wsamotności, lecz godzi się, by Ewa Straburzyńska i operator PiotrSędzikowski towarzyszyli jej przez kilka dni, odsłania przed kamerąniektóre tajniki swojej tak z pozoru nie pasującej do niej profesji. Nim przystąpi do wykonania zlecenia, zdejmuje szpilki, wkładatenisówki i dres. Ale i wówczas jest schludna, delikatna, pachniedobrymi perfumami. Jest przekonana, że jej przeciwnicy to esteci iłatwiej pozyska ich zaufanie wyglądając pięknie i bardzo kobieco, nawet w jakiejś brudnej chlewni i ciemnych zakamarkach. W swojejwalce ze szczurami jest pełna uznania dla ich inteligencji, szanujeprzywódców stada, a przed czarnymi szczurami, o których wśródszczurołapów krążą legendy, czuje respekt. W swojej walce ze szczurami ani przez chwilę nie przestaje byćkobietą. Uzbrojona w latarkę i pojemnik z karmą zabijającą w ciągukilku dni, śledzi zwierzęta, ich szlaki i zachowania. Przyzwyczaja jedo swojej obecności, czule do nich przemawia, śpiewa im cichutko izachęca do jedzenia. Jest uwodzicielska i przewrotna. Meżczyźni, którzy nie widzieli skutków jej działania, nie wierzą w jej możliwości. Pozory jednak mylą, mylą się więc i oni.