Nadzór

Polska 1983

Klara Małosz, zamieszana w aferę gospodarczą, zostaje skazana na dożywocie. W areszcie śledczym, gdzie odwiedza ją mąż, zachodzi w ciążę. Klara musi oddać córeczkę na wychowanie teściowej.

Reżyseria:Wiesław Saniewski

Czas trwania:115 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Dramat psychologiczny

Nadzór w telewizji

  • Ewa Błaszczyk

    jako Klara Małosz

  • Teresa Sawicka

    jako wychowawczyni Beata

  • Grażyna Szapołowska

    jako wychowawczyni Kinga Peltz

  • Ewa Szykulska

    jako Stacha Wilecka

  • Gabriela Kownacka

    jako Danusia "Wabik"

  • Elżbieta Zającówna

    jako Ala Gabrysiakowa

  • Wiesław Saniewski

    Scenariusz

  • Wiesław Saniewski

    Reżyseria

  • Roman Kolski

    Montaż

  • Przemysław Gintrowski

    Muzyka

  • Krzysztof Waś

    Producent

  • Andrzej Kowalczyk

    Scenografia

Opis programu

Rola Klary Małosz w "Nadzorze" Wiesława Saniewskiego do dziś uchodzi za najwybitniejszą kreację w bogatym dorobku Ewy Błaszczyk. Mimo silnej konkurencji, a może dzięki jej mobilizującemu wpływowi, dwudziestoośmioletnia wówczas warszawianka dała przejmującą i zapadającą w pamięć próbkę swego talentu. Doceniło to jury FPFF w Gdańsku - Gdyni, przyznając młodej aktorce nagrodę za pierwszoplanową rolę kobiecą. Niezapomniana kreacja Ewy Błaszczyk przyczyniła się niewątpliwie do sukcesu całego filmu, uważanego notabene za najważniejszą - jak dotąd - artystyczną wypowiedź Wiesława Saniewskiego. Mimo upływu lat "Nadzór" wciąż porusza brutalnie wiarygodnym zapisem losu kobiety, zepchniętej niesprawiedliwym wyrokiem w bezwzględny świat więziennych murów. Portret psychologiczny Klary, przenikliwe ukazanie motywów jej moralnych i egzystencjalnych wyborów również i dziś fascynuje. Nie mniej ważną rolę pełni w utworze Saniewskiego więzienie. Pokazane jako miejsce, rządzące się własnymi, okrutnymi prawami, sprzyjające wszelkim możliwym wynaturzeniom, stanowi ponure dopełnienie klimatu filmu. Powstały w 1983 roku, a więc w cieniu stanu wojennego "Nadzór" został przez cenzurę uznany za politycznie niejednoznaczny. Pokazywano go tylko w kinach studyjnych i Dyskusyjnych Klubach Filmowych (DKF-ach). Nie dość, że nie zaszkodziło to filmowi, to jeszcze przysporzyło mu sławy. Tym bardziej, że jego wartość artystyczna od początku nie budziła wątpliwości. Wraz z nadchodzącą odwilżą polityczną "Nadzór" zaczął zbierać oficjalne nagrody, zaś pod koniec lat osiemdziesiątych trafił do szerokiej dystrybucji. Druga połowa lat sześćdziesiątych. Młoda kobieta, Klara Małosz, zamieszana w aferę gospodarczą zostaje skazana na dożywocie. W areszcie śledczym, gdzie odwiedza ją mąż, zachodzi w ciążę. Dziecko rodzi się już w więzieniu. Klara musi oddać córeczkę na wychowanie teściowej. Po kilku latach dowiaduje się, że zaniedbywanemu przez rodzinę męża dziecku grozi kalectwo. Bohaterka podejmuje walkę o zdrowie córeczki, zmianę wyroku i darowanie reszty kary.