Nagi lunch

(NAKED LUNCH) Dramat psychologiczny, 111 min, Wielka Brytania/Kanada 1991 Scenariusz na podstawie powieści Williama S. Burroughsa i reżyseria: David Cronenberg wyk. Peter Weller, Judy Davis, Ian Holm, Julian Sands, Roy Scheider, Monique Mercure, Nicholas Campbell, Michael Zelniker i inni Napisana pod koniec lat 50. powieść Williama S. Burroughsa, amerykańskiego pisarza związanego z ruchem beatników lat 60. , ukazała się najpierw w Paryżu (1959), a dopiero trzy lata później w Nowym Jorku, z miejsca wywołując skandal obyczajowy. Wyrokiem Sądu Najwyższego USA do połowy lat 60. rozpowszechnianie książki było zakazane z powodu zbytniej obsceniczności. Davidowi Cronenbergowi ("Mucha", "M. Butterfly", "Crash") jako pierwszemu udało się uzyskać prawa do jej sfilmowania. Pisząc scenariusz, włączył fakty z życia Burroughsa, m.in. nieumyślne spowodowanie przez pisarza śmierci swojej żony. Film, podobnie jak powieść, zaczyna się jako spowiedź narkomana Billa Lee (takim pseudonimem posługiwał się Burroughs), ale stopniowo przekształca się w ciąg halucynacyjnych wizji. Nowy Jork, rok 1953. Pisarz i eksterminator karaluchów Bill Lee odkrywa, że jego żona Joan narkotyzuje się środkami owadobójczymi. Wierząc, że może mu to pomóc w pisaniu, Bill również zaczyna zażywać tę samą substancję. Wkrótce zostaje zatrzymany przez dwóch policjantów z brygady antynarkotykowej, którzy zamykają go w towarzystwie olbrzymiego owada. Ku przerażeniu Billa owad oznajmia mu, że Joan jest agentką Interstrefy i należy ją zabić. Kolega z pracy doradza mu z kolei wizytę u doktora Benwaya, który specjalizuje się w leczeniu narkomanii i który podaje Billowi dziwny czarny proszek jako antidotum. Po powrocie do domu Bill zastaje swoich przyjaciół, Hanka i Martina. Gdy odkrywa, że Joan ma romans z Hankiem, proponuje żonie "zabawę w Wilhelma Tella". Niechcący ją zabija i wystraszony szuka schronienia w barze dla homoseksualistów. Poznaje młodego i przystojnego Kiki, który przedstawia go potworowi zwanemu Mugwump. Dziwaczna kreatura sugeruje Billowi konieczność udania się do Interstrefy, skąd ma przysyłać tajne raporty.