Nie

No, Meksyk/Francja/USA/Chile 2012

Augusto Pinochet ogłasza referendum, które ma potwierdzić jego prawo do sprawowania władzy. Młody specjalista od reklamy wpada na sprytny plan, jak nakłonić Chilijczyków do głosowania na nie.

Reżyseria:Pablo Larraín

Czas trwania:118 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Dramat historyczny

Nie w telewizji

Galeria

Nie (2012) - Film
Nie (2012) - Film
Nie (2012) - Film
  • Nie (2012) - Film
  • Nie (2012) - Film
  • Nie (2012) - Film
  • Gael García Bernal

    jako René Saavedra

  • Alfredo Castro

    jako Lucho Guzmán

  • Luis Gnecco

    jako José Tomás Urrutia

  • Néstor Cantillana

    jako Fernando

  • Antonia Zegers

    jako Verónica Carvajal

  • Marcial Tagle

    jako Alberto Arancibia

  • Carlos Cabezas

    Muzyka

  • Andrea Chignoli

    Montaż

  • Sergio Armstrong

    Zdjęcia

  • Daniel Marc Dreifuss

    Producent

  • Jonathan King

    Producent

  • Juan de Dios Larraín

    Producent

Opis programu

Telewizyjna premiera filmu "Nie" w reżyserii Pablo Larraína. Obraz zamyka jego trylogię o historii Chile, w skład której wchodzą prezentowane wcześniej przez Ale kino+ "Tony Manero" i "Post mortem". "Nie" walczył w 2013 roku o Oscara w kategorii "najlepszy film nieanglojęzyczny". Chile, rok 1988. Pod wpływem międzynarodowych nacisków dyktator wojskowy Augusto Pinochet ogłasza referendum. Ma ono potwierdzić jego mandat do sprawowania władzy. To jednocześnie jedyna szansa dla opozycji, aby pozbyć się Pinocheta. Kampanię przeciwko generałowi ma zaplanować René Saavedra (Gael Garcia Bernal), młody specjalista od reklamy. Mężczyzna wpada na sprytny plan, jak nakłonić Chilijczyków do głosowania na "nie" a tym samym uwolnić kraj od dyktatury. Współczesna kinematografia chilijska odnosi coraz większe sukcesy, a reżyserzy tacy jak Pablo Larraín to prawdziwe rewelacje ostatnich lat. Po filmie "Tony Manero" (2008) - opowiadającym o maniakalnym fanie "Gorączki sobotniej nocy" - krytycy porównywali Larraína do słynnych filmowych radykałów, jak Lars von Trier czy Gaspar Noé, gotowych sięgać po skrajny realizm i nie wahających się przed szokowaniem publiczności. Posługując się surową, naturalistyczną formułą, Larraín stworzył tyleż ciemny, co sugestywny obraz kraju pod władzą faszyzującej dyktatury. Po raz drugi pokazał losy jednostek na tle historycznych wydarzeń w filmie "Post mortem" (2010). Inspiracją dla opowieści była prawdziwa historia Mario Cornejo, który wraz ze sztabem znanych lekarzy uczestniczył w autopsji prezydenta Chile Salvadora Allende.