Nieznana Białoruś

Zwykła wieś poleska. Ze dwadzieścia domów, w których pozostali sami staruszkowie. W niedużej chatce ozdobionej w tkaniny własnej roboty siedzą obok siebie babcia i dziadek: Antonina Astapawna i Mikałaj Fiodarawicz. On pije i zadaje sobie pytanie, po co człowiek żyje na świecie, a na niej trzyma się gospodarstwo. Zimą jest nuda, ale przychodzi wiosna i odżywa przyroda, a z nią ludzie i zwierzęta. Śpiewają ptaki, przez okno widać słoneczko. Życie toczy się dalej. Tylko dlaczego babcia tak ciężko wzdycha? Niezwykle malowniczy i naturalistyczny obraz mikrokosmosu pary starszych osób. Czasem zabawny a czasem smutny.