Noc amerykańska

Day for Night, Francja/Włochy 1973

Ferrand zamierza nakręcić melodramat w Nicei. Aktorzy oraz pozostali członkowie zespołu wciąż utrudniają pracę reżyserowi. Kaprysy i prywatne problemy gwiazd biorą górę nad profesjonalizmem.

Reżyseria:François Truffaut

Czas trwania:130 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Komediodramat

Noc amerykańska w telewizji

  • Jacqueline Bisset

    jako Julie

  • Valentina Cortese

    jako Severine

  • Jean-Pierre Aumont

    jako Alexandre

  • Dani Dani

    jako Liliane

  • Jean Champion

    jako Bertrand

  • Alexandra Stewart

    jako Stacey

  • Francois Truffaut

    Scenariusz

  • Jean-Louis Richard

    Scenariusz

  • Suzanne Schiffman

    Scenariusz

  • François Truffaut

    Reżyseria

  • Pierre-Wiliam Glenn

    Zdjęcia

  • Georges Delerue

    Muzyka

Opis programu

Ekipa filmowa pod kierunkiem reżysera Ferranda ma zrealizować wystawny melodramat. W projekt zatytułowany "Przedstawiam wam Pamelę" zaangażowane są wielkie gwiazdy. Jednak od początku pojawiają się problemy - tak czysto ludzkie, jak i techniczne. Znana aktorka Julie popada w depresję, jej partnerka, starzejąca się Severine ma wyraźne problemy z alkoholem. Grający głównego bohatera Alphonse zadręcza wszystkich swoimi kaprysami, a żona kierownika produkcji co rusz wpada w szał, dezorganizując pracę. Nad wszystkim, każdym najdrobniejszym etapem produkcji, musi panować Ferrand, natrafiając na coraz to większe przeszkody. Tuż przed zakończeniem zdjęć umiera jeden z aktorów, a w laboratorium uszkodzona zostaje część negatywów. Czy uda się doprowadzić projekt do końca? "Noc amerykańska" to jeden z najbardziej cenionych filmów autotematycznych, a także dość szczególny obraz w dorobku współtwórcy francuskiej Nowej Fali, François Truffauta. Reżyser, realizując swoje wieloletnie marzenie, kręci osobistą, na wpół autobiograficzną opowieść o tworzeniu kina i kulisach tego procesu. W serii epizodów, przypominających formą telewizyjny reportaż z planu, obserwujemy skomplikowany proces powstawania filmu, widzimy każdy etap realizacji i związane z tym problemy. Okazuje się, iż zapanować nad ekipą, pogodzić różne ludzkie charaktery i kontrolować jednocześnie techniczne aspekty produkcji to zadanie karkołomne. Fikcyjny reżyser Ferrand (grany przez samego Truffauta) musi być dla ekipy niczym ojciec czuwający nad całą rodziną i powodzeniem przedsięwzięcia. Francuski reżyser nie byłby sobą, gdyby nie przemycił bardziej osobistych, stale obecnych w jego twórczości wątków. W kilku sekwencjach snu wraca do lat dziecinnych, fascynacji kinem, a także roli rodziców (psychoanalityczne motywy odrzucenia przez matkę i poszukiwania bezpieczeństwa i harmonii w figurze ojca).