Noc amerykańska
Day for Night, Francja/Włochy 1973
Ferrand zamierza nakręcić melodramat w Nicei. Aktorzy oraz pozostali członkowie zespołu wciąż utrudniają pracę reżyserowi. Kaprysy i prywatne problemy gwiazd biorą górę nad profesjonalizmem.
Reżyseria:François Truffaut
Czas trwania:130 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Komediodramat
Noc amerykańska w telewizji
Jacqueline Bisset
jako Julie
Valentina Cortese
jako Severine
Jean-Pierre Aumont
jako Alexandre
Dani Dani
jako Liliane
Jean Champion
jako Bertrand
Alexandra Stewart
jako Stacey
Francois Truffaut
Scenariusz
Jean-Louis Richard
Scenariusz
Suzanne Schiffman
Scenariusz
François Truffaut
Reżyseria
Pierre-Wiliam Glenn
Zdjęcia
Georges Delerue
Muzyka
Opis programu
Ekipa filmowa pod kierunkiem reżysera Ferranda ma zrealizować wystawny melodramat. W projekt zatytułowany "Przedstawiam wam Pamelę" zaangażowane są wielkie gwiazdy. Jednak od początku pojawiają się problemy - tak czysto ludzkie, jak i techniczne. Znana aktorka Julie popada w depresję, jej partnerka, starzejąca się Severine ma wyraźne problemy z alkoholem. Grający głównego bohatera Alphonse zadręcza wszystkich swoimi kaprysami, a żona kierownika produkcji co rusz wpada w szał, dezorganizując pracę. Nad wszystkim, każdym najdrobniejszym etapem produkcji, musi panować Ferrand, natrafiając na coraz to większe przeszkody. Tuż przed zakończeniem zdjęć umiera jeden z aktorów, a w laboratorium uszkodzona zostaje część negatywów. Czy uda się doprowadzić projekt do końca? "Noc amerykańska" to jeden z najbardziej cenionych filmów autotematycznych, a także dość szczególny obraz w dorobku współtwórcy francuskiej Nowej Fali, François Truffauta. Reżyser, realizując swoje wieloletnie marzenie, kręci osobistą, na wpół autobiograficzną opowieść o tworzeniu kina i kulisach tego procesu. W serii epizodów, przypominających formą telewizyjny reportaż z planu, obserwujemy skomplikowany proces powstawania filmu, widzimy każdy etap realizacji i związane z tym problemy. Okazuje się, iż zapanować nad ekipą, pogodzić różne ludzkie charaktery i kontrolować jednocześnie techniczne aspekty produkcji to zadanie karkołomne. Fikcyjny reżyser Ferrand (grany przez samego Truffauta) musi być dla ekipy niczym ojciec czuwający nad całą rodziną i powodzeniem przedsięwzięcia. Francuski reżyser nie byłby sobą, gdyby nie przemycił bardziej osobistych, stale obecnych w jego twórczości wątków. W kilku sekwencjach snu wraca do lat dziecinnych, fascynacji kinem, a także roli rodziców (psychoanalityczne motywy odrzucenia przez matkę i poszukiwania bezpieczeństwa i harmonii w figurze ojca).