Noi Albinoi

(NÓI ALBINÓI) Film obyczajowy, 88 min, Islandia/Niemcy/Dania/ Wielka Brytania 2003 Scenariusz i reżyseria: Dagur Kri Muzyka: Dagur Kri, Orri Jonsson Aktorzy: Tómas Lemarquis, Anna Fridriksdóttir, Elin Hansdóttir, Hjalti Rognvaldsson, Petur Einarsson Bohater filmu, Noi, sprawia wrażenie upośledzonego umysłowo, ale na swój sposób jest inteligentny i błyskotliwy, daleko odbiega od innych mieszkańców swej zapadłej rybackiej wioski, położonej w północno - zachodniej Islandii. Opowieść rozgrywa się zimą, w skutej lodem scenerii, w plenerach oddających surowość tutejszej przyrody. To miejsce zapomniane przez Boga, odcięte od świata, otoczone złowieszczymi górami i pokryte grubą warstwą śniegu. Niewiele się tu dzieje, nie widać ludzi, którzy żyją tylko własnymi sprawami, zamknięci w swoich czterech ścianach. "Noi Albinoi" jest debiutanckim dziełem urodzonego w 1973 r. Dagura Kri, uznanego w ojczystej Islandii za największą nadzieję rodzimego kina. Obsypany nagrodami film zdobył uznanie jury na licznych międzynarodowych festiwalach, a także aplauz publiczności. Ścieżkę muzyczną, podkreślającą specyficzny klimat filmu, stanowią utwory popularnego islandzkiego duetu Slowblow, który tworzą Dagur Kri i Orri Jonsson. 17 - letni Noi urodził się w odległej wiosce i tu dorastał. Mieszka z ekscentryczną i małomówną babcią Liną, która jest jakby nieobecna, choć widać, że kocha jedynego wnuka i troszczy się o niego. O matce chłopca rodzina nie wspomina, jego ojciec, Kiddi Beikon, żyje samotnie, w niewielkim domku w pobliżu. Czasem spotyka się z synem, ale kontakty są utrudnione, bo Kiddi jest zazwyczaj pod wpływem alkoholu, którego wyraźnie nadużywa, mimo że pracuje jako taksówkarz. Kiedy się upija, prosi syna o zastępstwo na nocne kursy. Noi uchodzi za odludka i dziwaka, właściwie z nikim się nie przyjaźni. Włóczy się samotnie po okolicy, czasem odwiedza miejscowego księgarza, Oskara, albo wpada do opustoszałego baru przy stacji benzynowej, gdzie najpierw wykrada z automatu do gier pieniądze, a potem zamawia piwo.