Nosferatu - symfonia grozy

Nosferatu, eine Symphonie des Grauens, Niemcy 1922

Rok 1838. W Wisborgu wybucha epidemia dżumy. Okazuje się, że źródło choroby znajduje się na statku, którym przypłynął graf Orlok. Mężczyzna znany jest jako wampir Nosferatu.

Reżyseria:F.W. Murnau

Czas trwania:94 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film/Horror

Nosferatu - symfonia grozy w telewizji

Galeria

Nosferatu - symfonia grozy (1922) - Film
Nosferatu - symfonia grozy (1922) - Film
Nosferatu - symfonia grozy (1922) - Film
Nosferatu - symfonia grozy (1922) - Film
Nosferatu - symfonia grozy (1922) - Film
  • Nosferatu - symfonia grozy (1922) - Film
  • Nosferatu - symfonia grozy (1922) - Film
  • Nosferatu - symfonia grozy (1922) - Film
  • Nosferatu - symfonia grozy (1922) - Film
  • Nosferatu - symfonia grozy (1922) - Film
  • Max Schreck

    jako Hrabia Orlok

  • Gustav Von Wangenheim

    jako Hutter

  • Greta Schröder

    jako Ellen

  • Georg H. Schnell

    jako Harding

  • Ruth Landshoff

    jako Ruth

  • Gustav Botz

    jako profesor Sievers

  • Fritz Arno Wagner

    Zdjęcia

  • F.W. Murnau

    Reżyseria

  • Enrico Dieckmann

    Producent

  • Albin Grau

    Producent

  • Henrik Galeen

    Scenariusz

Opis programu

Nosferatu" jest pierwszym znaczącym horrorem w historii kina i zarazem archetypem niezliczonych późniejszych opowieści o wampirach. Pomimo upływu ponad 80 lat od premiery nieme, ekspresjonistyczne arcydzieło F. W. Murnaua pozostaje w swoim gatunku niedoścignione. W Ale kino! przedstawione zostanie w odnowionej cyfrowo jakości, wzbogacone o kolorowe filtry i nowoczesną, porywającą muzyką formacji Art Zoyd. Fabuła "Nosferatu" to nic innego, niż adaptacja nieśmiertelnej powieści Brama Stokera "Dracula". Friedrich Wilhelm Murnau, jeden z najważniejszych przedstawicieli niemieckiego ekspresjonizmu filmowego, planował zekranizować książkę już w 1920 roku. Wdowa po Stokerze nie zgodziła się jednak na sprzedaż praw autorskich do adaptacji powieści. Murnau nie zamierzał z tego powodu rezygnować ze swoich planów. Nie mogąc legalnie posługiwać się tytułem "Drakula" nazwał swój film (i wampira) "Nosferatu", zmienił nazwiska pozostałych bohaterów, a akcję przeniósł z Londynu do niemieckiej Bremy. Nikt kto zna powieść Stokera nie da się jednak zwieść tej prostej mistyfikacji; prawdziwe źródło scenariusza Henrika Galeena jest aż nazbyt rozpoznawalne. Nic też dziwnego, że wdowa po autorze "Draculi" wytoczyła Murnauowi proces i z łatwością go wygrała. Zgodnie z wyrokiem wszystkie kopie "Nosferatu" miały zostać zniszczone. Na szczęście "egzekucji" arcydzieła nie zdołano przeprowadzić do końca. "Nosferatu" wyświetlany był w wielu krajach i nie wszystkie kopie udało się skonfiskować. W rezultacie film przetrwał do naszych czasów, choć w bardzo różnych, często skróconych i okaleczonych przez dystrybutorów wersjach montażowych. Dopiero w latach 80. historycy kina opracowali na podstawie materiałów archiwalnych wersję uchodzą za bardzo zbliżoną do oryginalnej wizji Murnaua.

Powiązane artykuły