Oblężenie

Film amerykańskiego dziennikarza Juliana Bryana o wydarzeniach września 1939 roku w Warszawie. W sierpniu 1939 roku, przeczuwając nieuchronnie zbliżający się wybuch wojny, amerykański dziennikarz Julien Bryan postanowił za wszelką cenę dostać się do Warszawy, aby tam na żywo rejestrować przebieg wydarzeń. Traf chciał, że opuścił Szwajcarię w nocy z 31 sierpnia na 1 września, a więc w momencie, w którym rozpoczęły się działania militarne przeciwko Polsce. Do Warszawy dostał się 7 września. Na miejscu zwrócił się z prośbą o zgodę na filmowanie do Cywilnego Komisarza Obrony Warszawy Stefana Starzyńskiego, który przydzielił mu tłumacza w osobie Stefana Radlińskiego. Julien Bryan przez dwa tygodnie dokumentował oblężoną Warszawę. To, co najbardziej go interesowało, co stało się zarazem tematem filmu, to sytuacja ludności cywilnej w atakowanym mieście. Bryan zarejestrował na taśmie filmowej całkowity brak zasad niemieckiego agresora w prowadzeniu bombardowań. Celem niemieckiego lotnictwa były obiekty cywilne kościoły, szpitale, domy mieszkalne. 21 września 1939 roku Bryan wraz z członkami korpusu dyplomatycznego opuścił krwawiącą stolicę. Materiał filmowy w postaci negatywów ukrył w bagażu dyplomatycznym. 4 października bezpiecznie wrócił do Stanów Zjednoczonych. Dzień później w prasie amerykańskiej pojawiły się pierwsze zdjęcia z okupowanej stolicy Polski. Premiera filmu odbyła się w Stanach Zjednoczonych na początku 1940 roku. W chwili, gdy dokument Bryana powstał, był jedynym świadectwem polskiego stanowiska w czasie obrony 1939 roku. W obliczu produkowanych masowo propagandowych filmów niemieckich z kampanii wrześniowej, pokazywanych niemal na całym świecie, film Juliana Bryana był cichym głosem sprzeciwu upadającego kraju, który po dwudziestu latach wolności znów miał dostać się do niewoli.