Oddział dziecięcy

Wojna rani swoje ofiary na wiele sposobów. Obrażeniami spowodowanymi przez bomby, kule i miny mogą zająć się lekarze, ale ran pozostawionych na psychice nie da się wyleczyć. Dwoje dzieci - Murtaza z Afganistanu i Yagoub z Sudanu- przekonuje się o tym stanowczo zbyt wcześnie. Afganistan to jedno wielkie pole minowe. Wybuchowe odpadki po wieloletniej wojnie czyhają na jeden nieuważny krok przypadkowego przechodnia. Dla miejscowych dzieci, znaleziony niewypał często wydaje się atrakcyjną zabawką. Siedmioletni Murtaza przypłacił taką igraszkę utratą prawej dłoni. Miał sporo szczęścia, że szybko trafił do szpitala prowadzonego w Kabulu przez niezależną organizację humanitarną Emergency. W szpitalu Emergency przebywa także Shamalang, trzynastoletni Tadżyk - najstarszy na oddziale jest nieformalnym przywódcą małych pacjentów. Inne pokrzywdzone przez los dzieci tworzą barwną galerię postaci - każde pochodzi z innej grupy etnicznej, każde ma inny charakter. Łączy ich jedynie to, że są ofiarami wojny. Tymczasem setki kilometrów od Afganistanu także leje się krew. Pokoju nie mogą zaznać uchodźcy wypędzeni z domów przez trwający od dwóch dekad konflikt zbrojny w Sudanie. Jest wśród nich piętnastoletni Yagoub, który z powodu wady serca musiał porzucić naukę w szkole. Wskutek reumatoidalnej gorączki serce chłopca rozrosło się do takich rozmiarów, że zagraża prawidłowemu funkcjonowaniu innych organów. W kraju rozdartym przez wojnę domową, gdzie profesjonalna opieka medyczna dostępna jest jedynie w drogich, prywatnych placówkach, Yagoub jest praktycznie skazany na śmierć.