Olimpiada czasu wojny

Kiedy Europa pogrążyła się w zawierusze II wojny światowej, znaleźli się ludzie, którzy nawet w warunkach zniewolenia potrafili wskrzesić w sobie ducha walki sportowej i stworzyć choćby namiastkę igrzysk olimpijskich. Dzisiejszy Dobiegniew, miasteczko leżące na Pomorzu Zachodnim, do 1945 roku należał do Niemiec i nazywał się Wolenberg. W czasie wojny od końca maja 1940 r. do 25 stycznia 1945 r. znajdował się na tym terenie największy obóz jeniecki dla polskich oficerów: Oflag II C Wolenberg, gdzie przetrzymywano ponad sześć tysięcy jeńców. To właśnie tu zorganizowano niezwykłe igrzyska, które odbywały się pod hasłem Rok Olimpijski 1944. Zawody sportowe zostały rozegrane w dniach od 23 lipca do 13 sierpnia. W programie znalazły się następujące dyscypliny: piłka nożna, piłka ręczna, siatkówka, koszykówka oraz konkurencje lekkoatletyczne, takie jak: biegi, sztafeta, pchnięcie kulą, rzut dyskiem. Wielkie sportowe święto pozwoliło jeńcom choć na chwilę zapomnieć o kłopotach, cierpieniu, pomogło przetrwać kolejne ciężkie dni niewoli. Tamte czasy, jeniecką olimpiadę i obozowy żywot wspominają byli jeńcy oflagu II C Woldenberg: Arkadiusz Brzezicki, prof. Jerzy Staniszkis, Bohdan Pstrokoński, Tadeusz Sławiński. Ponadto o niezwykłej idei zorganizowania igrzysk mówi dr Andrzej Toczewski z Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze. Realizacja: Maciej Żurawski, Damian Osipowski Scenariusz: Damian Osipowski, Leszek Wasiuta Zdjęcia: Adam Jamróz