Opera Garniera

To budynek opery w Paryżu wybudowany w stylu second empire. Do roku 1989, kiedy została wybudowana Opera Bastylia określana była jako Opera Paryska. Aktualna nazwa Opera Garnier pochodzi od nazwiska architekta budynku - Charlesa Garniera. Powierzchnia budynku wynosi 11 000 m2. Scena może pomieścić do 450 artystów. Wnętrze opery jest bogato zdobione (sufit widowni ozdobiony został w roku 1964 przez Marca Chagalla). Wybudowana na polecenie cesarza Napoleona III jako część programu wielkiej rekonstrukcji Paryża prowadzonej przez Georgesa Haussmanna. Konkurs na projekt architektoniczny wygrał Charles Garnier, nieznany wówczas 35-letni architekt. Prace rozpoczęto w roku 1862, zakończono w 1874. Prace były przerywane przez burzliwe wydarzenia polityczne (Wojna francusko-pruska, Komuna Paryska), jak również problemy konstrukcyjne. W trakcie budowy odkryto podziemne jezioro poniżej budynku, co spowodowało konieczność wybudowania podziemnego zbiornika dla jego zabezpieczenia. Historia ta zainspirowała Gastona Lerouxa w umiejscowieniu kryjówki Upiora z noweli Upiór w Operze. Opera Garnier została oficjalnie otwarta w dniu 15 stycznia 1875 r.