Opowieści Szeherezady

Zjawiskowa podróż przez świat "Księgi tysiąca i jednej nocy", która pozwoli zanurzyć się widzowi w magiczny świat Indii, Egiptu Maghrebu i…Paryża. Bruno Ulmer i Catherine Ulmer Lopez zapraszają widzów w podróż po wyimaginowanym i bajkowym świecie powieści zaliczanych do kanonu arcydzieł literatury światowej. Twórcy rozszyfrowują ukryte znaczenie "Baśni z tysiąca i jednej nocy" oraz sprawdzają jaki wpływ mają one na ludzką psychikę. Skupiają się również na odkryciu gdzie i kiedy powstały fantastyczni bohaterowie Księgi. Mianem "Hezar Efsane" (Tysiąc opowieści) w literaturze irańskiej określano zbiór indyjsko-perskich opowieści. Gdy Iran został zajęty przez muzułmanów, w X wieku znane były już powieści Tysiąca Nocy. Znawcom nie udało się określić na ile były one spójne z historiami, które dziś określamy mianem "Księgi tysiąca i jednej nocy", jednak wiadomo na pewno, że już wtedy występowała w nich Szeherezada. W XV wieku baśnie zyskały formę, która współcześnie uznana jest za klasyczną. Opowieści, opierające się na arabskich, staroindyjskich, perskich i babilońsko-asyryjskich przekazach spajają postaci Szeherezady i jej okrutnego męża sułtana Szachrijara. Zdradzony przez żonę i brata sułtan mści się na swoich żonach, zabijając je zawsze o świcie po nocy poślubnej. Wreszcie jego małżonką zostaje Szeherezada. Dziewczyna chcąc uniknąć śmierci opowiada sułtanowi baśń, lecz przerywa ją nad ranem w najciekawszym momencie. Szachrijar nie zabija jej, chcą wysłuchać zakończenia. Rytuał małżonków trwa dokładnie przez 1001 nocy, kiedy to kobieta opowiada mężowi coraz to nowe historie.