Ostatni żywi bandyci

"Ostatni żywi bandyci" to film o antykomunistycznym ruchu oporu, który rozwijał się na Dolnym Śląsku począwszy od wkroczenia na te tereny armii radzieckiej aż po lata pięćdziesiąte ubiegłego stulecia. Na ziemie odzyskane już w parę dni po zakończeniu wojny zaczęli przybywać żołnierze polskiego podziemia, "spaleni" we wschodniej i centralnej Polsce. Drugą grupę stanowili ci, którzy na tych terenach zamierzali stawić opór nowemu ustrojowi, oczekując na wojnę między Wschodem i Zachodem. Większość z nich miała rodowód AK-owski i działała w latach 1945-1948. Ale to nie był jeszcze koniec wojny. W latach 1948-1949, kiedy oddziały WiN-u i NSZ-u były już prawie wybite przez UB, rozwinęły działalność następne organizacje, tworzone przez młodych ludzi, którzy w chwili zakończenia wojny mieli po kilkanaście lat. O swojej walce, wieloletnim cierpieniu i o marzeniach o wolnej Polsce w filmie opowiedzą m.in.: por. Zbigniew Lazarowicz - żołnierz WiN-u, adiutant swego ojca, Adama Lazarowicza, komendanta obszary zachodniego WiN od grudnia 1946 do grudnia 1947 r., straconego w roku 1950; Edward Fiołek - kierownik Referatu Młodzieżowego WiN-u na obszar zachodni; Lidia Gierat-Struzikiewicz - żołnierz "Inspektoratu Afryka"; Antoni Wojtasiek - żołnierz Rzeczypospolitej Walczącej, organizacji, która w walce z komunistycznym reżimem sięgała po broń, oraz Julian Głuchowski, ps. "As", członek utworzonego w październiku 1950 roku "Młodzieżowego Batalionu AK". Całości dopełni materiał archiwalny ze zbiorów wrocławskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej, Ligi Republikańskiej oraz zbiorów prywatnych.