Ostatnia wieczerza

Kontrowersyjny dokument przedstawia historię i rytuały posiłków, które zażyczyli sobie więźniowie tuż przed egzekucją. Autorzy filmu zastanawiają się jak wygląda współczesna „ostatnia wieczerza”. Badają historię tych posiłków w różnych kulturach i okolicznościach. Szwedzki obraz był pokazywany na festiwalu kuchnia+ food film fest 2011. Zwyczaj przygotowywania ostatniej wieczerzy dla osób skazanych istnieje tak długo jak sama kara śmierci. Tradycja ta wywodzi się z uroczystości pogrzebowych, podczas których zmarli otrzymywali pożywienie, aby ułatwić im podróż w zaświaty. Wiązało się to z wiarą w nieśmiertelną duszę człowieka. Każdy więzień, mający zostać stracony ma taki posiłek zagwarantowany prawnie. Jak się okazuje, nie są to wykwintne rarytasy, tylko proste jedzenie. Kryminaliści swoje decyzje motywują różnie- czasem przez wzgląd na wspomnienia, czasem jest to po prostu potrzeba chwili. Wybór jest jednak dla nich niezmiernie ważny. Twórcy dokumentu Mats Bigert i Lars Bergström skupiają się na rozbieżności pomiędzy historycznym i współczesnym znaczeniem tego rytuału. Film przeplatany jest animowanymi grafikami i archiwalnymi zdjęciami. Głównym bohaterem „Ostatniej wieczerzy” jest Brian Price – kucharz w więzieniu Huntsville w Teksasie, który przyrządza jedno z 200 "przedśmiertnych zamówień", w swojej karierze. Zdjęcia do filmu zostały nakręcone w 2004 r. w USA, na Filipinach, w Tajlandii, Japonii, Kenii, RPA i Szwecji. Ostatni posiłek przed śmiercią skazaniec może sobie wybrać wedle własnego uznania. Które z dotychczasowych życzeń były najoryginalniejsze?