Oszołomienie

Po zakończeniu przedstawienia "Otella" odtwórca głównej roli, Władysław Czerkański, przystojny, niemal sześćdziesięcioletni mężczyzna, ciągle jeszcze uwielbiany przez publiczność, przypomina sobie dziś dni swojej świetności. Po jednym ze spektakli spostrzega w kawiarni młodą, piękną tancerkę, Jadzię. Zostaje wkrótce jego żoną. Okupacja. Aktorzy bojkotują niemiecki teatr, zmieniają profesję. Czerkański pożycza od kolegów pieniądze, zasiada nawet do pokera, by zdobyć środki na leczenie sanatoryjne Jadzi. Jeden z aktorów, znany amant Chris Sten, afiszuje się w niemieckim mundurze. Jest powszechnie uważany za zdrajcę. Sten zostaje dyrektorem teatru. Proponuje też rolę w filmie Czerkańskiemu. Ten jednak zdecydowanie odmawia. Czerkańska naciska jednak męża, aby przyjął tę rolę, bo ona musi mieć pieniądze. Młoda kobieta już od dawna uzależniona jest od narkotyków. Nie może już żyć bez kokainy. Nie jest w stanie nauczyć się roli, którą dla niej wyprosił Czerkański w prowincjonalnym teatrze. Czerkański po kolejnej awanturze z żoną zgadza się na występy w teatrze Stena. Przyjaciel Korowicz ostrzega go, że Warszawa mu tego nie wybaczy. Czerkańska zaczyna wyłudzać pieniądze od ludzi, obiecując w zamian pomoc w uwolnieniu z rąk Niemców. W mieszkaniu Czerkańskiego prowadzona jest działalność konspiracyjna. Jadzia zgadza się w zamian za kokainę dostarczać informacje Niemcom. Czerkański z niepokojem obserwuje pogarszający się stan swojej żony. Ciągle nie domyśla się skąd Jadzia bierze pieniądze na proszki. Chce oddać ją do zamkniętego zakładu. W momencie, gdy ustala tę sprawę z lekarzem, a następnie wychodzi z gabinetu, młody mężczyzna odczytuje wyrok śmierci, a drugi trzyma pistolet wymierzony w Czerkańską. Władysław chce ich powstrzymać, ale padają strzały. Młodzi ludzie znikają, Czerkańska pochyla się nad zabiym mężem. Wyrok śmierci na konfidentkę Jadwigę Czerkańską został wykonany dziesięć miesięcy później.