Pan Dodek

Doświadczony aktor estradowy Pan Dodek (Adolf Dymsza) ubiega się o przydział ogródka. Spotyka młodą dziennikarkę (Anita Dymszówna) i po długiej perswazji zgadza się na udzielenie jej wywiadu, podczas którego Dodek zaczyna wspominać barwne dzieciństwo i lata szkolne. W końcu udaje się do stosownego urzędu, by złożyć dokumenty niezbędne do otrzymania upragnionej działki. Przy okazji opowiada kierownikowi biura do spraw eksploatacji flory i fauny (Wiesław Michnikowski) o tym, jak parał się różnymi zawodami - marynarza, mechanika samochodowego, właściciela sklepu, kelnera. Urzędnik poleca Dodkowi udać się do spółdzielni sportowej. Odsyłanemu z miejsca na miejsce mężczyźnie, kolejne "przystanki" stwarzają okazje do dalszych opowieści o swoim burzliwym życiu. "Pan Dodek" to hołd dla wybitnego aktora komediowego Adolfa Dymszy, którego kariera obejmowała aż sześć dekad, choć największe triumfy święcił w latach 20. i 30. ubiegłego stulecia, kiedy to - jak informuje Encyklopedia Kina - "z dużą siłą komiczną, sięgając po elementy groteski wykreował postać Dodka, warszawskiego cwaniaka o złotym sercu". I właśnie do przedwojennego dorobku Dymszy sięgnął reżyser JAN ŁOMNICKI, przeplatając swój film fragmentami dziesięciu komedii z niezapomnianymi rolami swojego bohatera, m.in. "ABC miłości", "Antek policmajster", "Dodek na froncie", "Każdemu wolno kochać" i "Sportowiec mimo woli". Sceny z udziałem mistrza satyry układają się w historię życia, którą dziarski 70-latek opowiada przypadkowym osobom, w tym reporterce, w którą wcieliła się córka aktora, Anita Dymszówna.