Papieskie okno. Franciszkańska 3

Podczas jednej z pielgrzymek do Polski Jan Paweł II powiedział: "w Rzymie mówią, że najlepsze jest to, co papież mówi poza tekstem". I takie były też wieloletnie spotkania z wiernymi pod oknem Kurii Metropolitalnej w Krakowie na Franciszkańskiej 3. Odbywały się poza oficjalnym protokołem, były nieformalną audiencją dla młodzieży. W ciągu 30 lat okno na Franciszkańskiej 3 stało się nie tylko świadkiem przemian politycznych i społecznych w życiu kraju, wymiany pokoleń wśród młodzieży, ale także zmian w życiu samego Jana Pawła II. Zwyczaj spotkań narodził się 6 czerwca 1979 r. , podczas pierwszej pielgrzymki. Przed kurią zebrał się tłum młodych. I papież do nich wyszedł. Nawet stanął na parapecie. "Kiedy tutaj dawniej byłem w Krakowie, byłem całkiem porządnym człowiekiem. Nigdy nie właziłem na okna. A teraz co się ze mną stało?" - żartował. Spotkania nigdy nie były przygotowywane, lecz improwizowane, a - jak mówił sam papież - improwizowane jest zawsze najbardziej przygotowywane, bo to się improwizuje, co się nosi najgłębiej w sobie. Nie było też tych spotkań w oficjalnych programach kolejnych papieskich wizyt, ale za każdym razem młodzież na nie czekała.