Pasteur

i jego wspólnik dr Emile Roux odkrywają, że kura, której podali specyfik na bazie bakterii cholery nie zdechła, ale stała się odporna na tą chorobę. Po badaniach nad cholerą, Pasteur skupił się na kolejnej chorobie - na wściekliźnie. 6 lipca 1885 roku do Pasteur'a przyszedł Joseph Meister i przyprowadził chłopca, którego ugryzł pies chory na wściekliznę. Doktor Roux oficjalnie odmówił podania testowej szczepionki uznając ją za niebezpieczną. Pasteur jednak zdecydował się podać specyfik chłopcu - 13 zastrzyków w 10 dni.